In de krant noemden ze het een dramatisch ongeluk.

Ze hadden gevierd en één van hen had een wapen gehaald dat afgegaan was. Het bizarre was dat er eerst werd uitgegaan van een wanhoopsdaad, waarop ik me dan afvraag of de anderen niet bij machte waren om tekst en uitleg te geven. Natuurlijk is de pers nooit voor 100% accuraat of volledig.

Nu zou ik zoiets nooit een dramatisch ongeluk noemen, eerder een stommiteit met fatale gevolgen. Waarbij het dramatisch is dat iemand zo stom kan zijn. Wie met vuur speelt … Maar een vuurwapen? Om nu te zeggen dat ik tegen wapens ben gaat wat ver. Je kan zo goed als alles als een wapen of als een gebruiksvoorwerp zien. Het verschil is niet altijd duidelijk.

Maar een vuurwapen, oorspronkelijk mogelijk bedacht voor de jacht, op iemand gaan richten vind ik persoonlijk wel een erg verregaande vorm van onvoorzichtigheid én stommigheid.

En dat terwijl ik me zelfs kan ergeren als iemand met een vinger op mij mikt. Niet dat ik denk dat die vinger zou kunnen afgaan, maar de gedachte die erachter zit vind ik niet bepaald aimabel.