Wie mij kent weet dat het lang duurt eer ik drastische maatregelen neem. Maar wie mij kent weet dan ook dat ik ze uiteindelijk toch neem.
De breuk is dus een feit, al twee maanden eigenlijk, maar ik heb het einde van de lopende zaken afgewacht vooraleer het wereldkundig te maken. En zoals voor elke breuk gaat ook het volgende weer op:
Graag zien wordt lijdzaam ondergaan. Het wordt een bleke afdruk van het origineel en wat houd je over? Frustraties en ergernis.
De evenementen zijn dus voorbij, verleden tijd. Al zei iemand met inzicht en doorzicht toen we de knoop doorhakten: “Niet doen, dan heb je niks meer”. Ergernis en frustraties?
Het is tijd voor nieuwe uitdagingen, zoals men dat heden ten dage placht te zeggen.
MyriamC
Voor elke deur die gesloten wordt, gaat er een andere weer open … of zoiets. Laat dit je zoete dromen niet verstoren.
ms
Het zou mogen, want van een zelfstandigenpensioen kan je echt niet dromen.
MyriamC
Je moet het mij niet vertellen. ik zit voor de helft in dezelfde schuit (19 jaar bediende, 21 jaar zelfstandige).
ms
Zouden wij nergens geen cumulleke kunnen doen?
annaberg
O. Veel succes met je toekomst. Wat doe ook inhoudt.
ms
Dank je. Momenteel is het vooral uitkijken en uitproberen.
elsjeveth
Niet kiezen is verliezen. Dus nu jij je keuze hebt gemaakt kom je uiteindelijk als een soort van winnaar over de meet.
ms
Zo voelt het na twee maanden nog steeds aan.
Matroos Beek
Ik vind het moedig! Tijd voor nieuwe horizonten…
ms
Langer wachten zou gewoon het toppunt van stommiteit geweest zijn.