Is het de taak van de pers om persoonlijke problemen van mensen aan te kaarten? Hebben burenruzies en familiedisputen nieuwswaarde? Ik vraag het me af.

Dat een publiek persoon zoals Chris Dusauchoit de media bespeelt om het publiek op zijn hand te krijgen vind ik misplaatst maar anderzijds kan ik begrijpen dat hij alle middelen benut.

De buur in kwestie heeft recht op antwoord gekregen, zij het twee dagen na het eerste artikel.

Dat men ineens een heel artikel gaat weiden aan een zaak uit een familiale sfeer, dat begrijp ik toch niet.

Ze vertellen de kant van diegene die het in gang heeft gestoken en geven ook een reactie van de andere kant. Maar als ik het hele artikel gelezen heb, denk ik dat de krant zich daar niet in te mengen had, al stelde ik me wel de vraag: “Waar is het geld van de verkoop van dat huis naartoe?”

Uiteindelijk zijn dat gewoon mijn zaken niet en heb ik bovenstaande artikels maar gelezen, precies omdat ik me afvroeg of wat de bedoeling van deze artikels kon zijn.

En dan vind ik mijn eigen conclusie, dat de krant wel schrijft wat ze voorgeschoteld krijgt, even gaat informeren bij de opponent maar de zaak niet ten gronde uitspit, een beetje schrikwekkend.