Iedereen kent waarschijnlijk wel het gedicht “De tuinman en de dood¹” van Pieter Nicolaas van Eyck. Wie het niet kent kan het hier gaan lezen.

Volgens het gedicht kan je het noodlot niet ontlopen.

Of dat zo is of niet kan je niet echt bewijzen aangezien je nooit weet hoe de situatie in andere omstandigheden zou lopen.

Ik dacht eraan toen ik las dat Thibaut Dochy bekend maakte dat hij stopt met koersen² wegens te gevaarlijke situaties.

Op ongeveer hetzelfde tijdstip las ik van drie vrouwen die omkwamen toen een klif was ingestort in Encinitas (Californië) waar enkele dagen later werd gemeld dat die drie vrouwen daar waren om de overwinning van één van hen op borstkanker te vieren³.

Zonder roekeloos te zijn -ik ga echt geen koorddansen boven de Niagara watervallen- ga ik nu toch geen dingen laten waar enig risico aan verbonden is. Want dan denk ik dat ik ook gewoon bij het naar buiten stappen een dakpan op mijn hoofd kan krijgen. Of zoals men vroeger zei dat het bed de gevaarlijkste plaats is, want daar sterven de meeste mensen.

Kan je het noodlot ontlopen? Is dat de toegang tot het eeuwige leven? Ik denk het niet.

Soms denk ik wel eens dat ik wel zo willen weten hoeveel tijd ik nog heb, meestal liever niet.