Zo flexibel -elastisch zo je verkiest- als ik ooit was ben ik niet meer, niet fysiek -al mag ik zeker niet klagen- maar ook niet meer mentaal.

Waar ik vroeger op een fractie van een seconde me mentaal kon aanpassen aan plotse wendingen of veranderingen in de planning ben ik nu zo verstard als een elastiek waar de rek uit is.

Een voorbeeld. Vorige vrijdag stappen we in de auto om naar Minten, de Colruyt en het Kruidvat te rijden als onze auto -de eerste zelfdenkende auto die we ooit hadden- ineens van zijn neus begint te maken.

Dat doet hij wel met een zenuwslopend gepiep en dan komt er een melding. We zagen al meerdere dingen die die auto niet kan hebben. Start één van ons de auto terwijl de andere nog achteraan in de koffer bezig is, heeft één van beide de gordel nog niet dicht geklikt, kom je te kort in de buurt van een haag of struik of loopt er iemand achter de auto door terwijl die in achteruit staat … je wéét het. Het bijhorende schrikken trekt hij zich niet aan.

Vorige vrijdag dus, meldde hij dat de bandenspanning van onze voorband rechts moest nagekeken worden, die was niet goed.

En ja, in mijn hoofd leek het wel of alle onheil van de wereld weer eens ons pad moest kruisen en dat het weer zover was, dat we niets konden doen zonder dat één of ander roet in het eten moest gooien … Dus mopperde ik wat.

Efkes nadenken en ik vroeg me af waarom ik daar zo heftig op reageerde, want zie je, ergens onderweg tussen Minten en de Colruyt enerzijds en het Kruidvat anderzijds heb je de Post en aan de Post heb je een tankstation en aan dat tankstation heb je de mogelijkheid om je bandenspanning te controleren en te corrigeren.

Bovendien loop je rechtover dat tankstation zo de parking van de vroegere Carrefour op en als je aan de andere zijde af loopt sta je met je neus voor, jawel, het Kruidvat.

De oplossing was zo simpel als bonjour, terwijl Luc de bandenspanning regelde kon ik gewoon naar het Kruidvat wandelen en was ik terug net toen hij de auto startte.

Ik vrees de dag dat ik zenuwslopend lawaai ga maken als iets mij niet zint … euh, maar dat doe ik al.