Met het risico dat ik in herhalingen ga vallen … Maar ach, herhalingen kan geen kwaad, herhalingen zijn “IN”, kijk maar op TV.

Waar gaat het over? Corona? Maar niet echt. De TV? Maar niet echt. De vakanties dan? Ook niet echt. Het wandelen misschien? Nu ja, neen … misschien.

Die corona hangt mijnen hoebel uit. Want zie je, net als je extra verstrooiing nodig hebt, is er niets op TV. Of het zijn uitentreuren herhalingen of van die loederprogramma’s die je proberen te overhalen om het slechte pad op te gaan omdat de slechten altijd als overwinnaar uit de bus komen.

Of je wil gaan wandelen, of gewoon werk maken van die, je weet wel, 100 km Dodentocht tussen 13 juli en 9 augustus. Maar het regent.

Je hebt dan ook zomerkleren vermaakt, die je niet kan dragen, het is te fris. En in plaats van fleurig en vrolijk te flaneren in de Colruyt -elders op een boulevard of een dijk kan het sowieso niet- trek je maar een paar sokken aan en een gileeke kan je ook wel verdragen.

Het bladerdeeg, dat in de frigo ligt te wachten, heeft een houdbaarheidsdatum. Maar je kan niet alle dagen bakken. De kcal zouden lachen en Baskuul zou er de brui aan geven. En Baskuul kan je toch niet tegen de schenen schoppen omwille van een appelflap of een wafel.

Dat je wel wat werk hebt aan het herstellen wat een ander kapot doet, in dit geval het blog, dat is niet het soort van bezigheid waar je zit op te wachten … alhoewel ja, wachten is het juiste woord. Om één of andere reden is er een onderdeel kaduuk, je probeert het zelf te repareren, tevergeefs. Je stuurt een mail maar dank zij corona krijg je pas drie dagen later een antwoord, dat geen antwoord is maar een vraag naar wat je zelf al vertelde. Het maakt een e-mailconversatie een zaak van lange duur en je zit met een blog met een mankement.

Oh en ja, je hebt alle vakanties geannuleerd en boekte iets in het binnenland voor in september. Niet aan de kust, niet in de Ardennen, niet in Limburg, daar is het te druk. En je leest en ziet overal vakantiegangers en feestende mensen die lak lijken te hebben aan corona. Je ziet de stijgende cijfers wat besmettingen betreft. En je hoort praten over verstrenging van de maatregelen. En ja, je ziet de wolk al hangen. Tegen september zal zelfs je weinig avontuurlijke en misschien ridicule vakantiebestemming in de zak van “Verboden” verdwijnen.

Je hebt een onderhoud met een beer over het houden van een coronaslaap, zegt dat beest dat je tijdens zo’n slaap ook moet opstaan om te eten.

Is dat nu niet precies wat wij nu doen?