Ergens in de laatste twintig jaar heb ik de voeling met de realiteit verloren. Of beter gezegd: de realiteit heeft mij verloren.
De dingen die mij werden aangeleerd, voorgehouden en opgelegd zijn nu ineens helemaal verkeerd. Ik pas niet meer in het beeld van de moderne(re) mens.
Er is te veel om op te noemen: trouwen en kinderen krijgen is helemaal omgegooid, kinderen hebben geen moeder of vader meer -zelfs mensen van middelbare leeftijd hebben een mama en een papa, wat vroeger eigenlijk gewoon als aanspreektitel gold- …
Nu de laatste. Overal waar er ook maar iets te winnen valt en er een reporter in de zaal is, hoor je de vraag: “wat ga je met het geld doen?” Vroeger zou dat een overbodige vraag geweest zijn.
De antwoorden die je bij een kwis hoort … Ze gaan op reis, ze gaan feesten, een BBQ voor de vrienden of een vat opdoen, …
Die ene die er de lening wou mee afbetalen kreeg te horen dat dat wel een beetje saai was. En één keer hoorden we de spaarboek. En sparen, dat was toch wat ons werd voorgehouden.
Eigenlijk heeft daar niemand zaken mee, ik niet, verslaggevers ook niet.
Maar ik sta verwonderd, verbaasd en ontsteld, gewoon omdat ik al die ommekeer niet bewust heb meegemaakt. Het is blijkbaar gebeurd in al die jaren dat ik door de donkere kant van de realiteit werd gepakt en niet goed wist wat me overkwam.
…
Weet je wat ik zou doen mocht ik een pak geld winnen? Geen reporter in de buurt die daarin geïnteresseerd is?
Elders een huis kopen en verhuizen. Maar eigenlijk kan je dat ook eerder sparen -of beleggen- noemen dan opdoen.
Matroos Beek
Naar mijn gevoel is het vooral de laatste jaren zo hard gegaan. Ofwel ben ik zo traag geworden. De waarheid zal wel ergens in het midden liggen.
ms
Ik weet het niet. Ik sta eigenlijk verbaasd dat ik blijkbaar jaren ergens op een andere planeet gewoond heb.
Bertie
Een onderwerp om over na te denken.
Er is inderdaad veel veranderd maar het duurde nog lang voor het veranderde. Mensen bleven vasthouden aan het geijkte gezin en de zorg die daarbij hoorde. Nog steeds zijn er genoeg met die mening.
Over grote prijzen droom ik alleen maar, eenmaal per maand en niet langer dan een paar minuten, bij het trekken van de staatsloten.😉
ms
De lossere mentaliteit heeft er nog niet genoeg van, ze eisen meer en meer en meer …
Wij spelen mee met EuroMillions. Mocht het lukken …
Maar een kleinere meeval zou ook welgekomen zijn. Zoals iemand die aanbelt en zegt dat hij absoluut tegen een prijs die hoog genoeg is dit huis wil kopen bijv.
Ik denk dat ik dan nog eerder met EuroMillions zou winnen.
elsjeveth
Er is veel veranderd de laatste jaren, niet alleen de vragen van reporters, het gedrag van de mensen die meedoen aan een quiz, ook de manier waarop topsporters nu vrijuit praten over het harde leven en alle opofferingen die voor de behaalde resultaten gemaakt zijn.
Dat valt mij op en verbaast mij tijdens de Olympische Spelen. Topsporters worden nu gezien als ´echte mensen´.
ms
Eén atlete kaart het aan. En nu heeft iedereen er de mond van vol en is het één van de eerste vragen die de reporters stellen.
Dat is nog zo een omgekeerde situatie t.o.v. vroeger. Toen moesten atleten amateur zijn en mocht er van enige bezoldiging of vergoeding geen sprake zijn.
Nu hangt er wel geld aan vast. Hoe meer top een sporter is, hoe meer geld en ja … hoe meer druk.
Suskeblogt
Sparen is voor velen niet meer van deze tijd. Er zijn ook veel meer mensen die van een basisinkomen moeten leven. De wereld is heel erg veranderd.
ms
Dat is ook zo.