“Kan de server niet vinden” en “De pagina kan niet weer gegeven worden”. Enkele uren later is het dan weer in orde. En wat als hij eens niet terug komt? Drie jaar, een heel stuk leven. Meer nog … een heel belangrijk stuk leven. Nu ja, hij heeft gediend tot voor wat hij diende, maar die dingen zo maar verloren laten gaan omdat ergens ene of gene op een verkeerd knopke gaat duwen …

Niet dat ze zomaar verloren zouden zijn, ze zitten opgeslagen in de pc, maar die is vorig jaar al eens gecrasht en sedertdien hebben we nog altijd geen externe schijf. We kunnen die pc gewoon niet missen. Best misschien, voor alle veiligheid, toch alles eens op een externe harde schijf zetten.

Het deert ons niet dat ze ons blog niet goed vinden, het is ons blog en wij vinden het wel goed. Meer moeten we niet. Maar dat ze zo nonchalant omspringen met iets waar een relaas van drie jaar “uit de put klauteren” in zit, dat steekt toch wel.

En we hebben precies iedere keer opnieuw problemen om de gewone vertelstijl weer op te nemen.