Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Woorden zonder geluid

Onze TV staat er wat knorrig bij. Na alle aandacht voor sportaangelegenheden en zomerse programma’s hadden wij niet genoeg interesse meer voor zijn aanwezigheid.

Ergens in de voorbije week had Luc het over het programma: “Durf te vragen/Siska Schoeters1” gehad, maar hij had er onmiddellijk aan toegevoegd dat pornografie niet direct zijn favoriete gespreksonderwerp was.

Op dinsdagmorgen las ik in de krant iets over “Durf te vragen” dat deze keer over doven en slechthorenden zou gaan. Dus hebben we ons daar rustig voorgezet.

Ik wist niet wat ik moest verwachten, maar het was gewoon heel erg herkenbaar. Het afzonderen, het mensen schuwen en mijden en het ongemakkelijk voelen als ik maar wéér eens iets niet verstond of begreep.

Over de keuze tussen blind en doof … Neen, die ene vrouw die mijn situatie beschreef, zou liever blind zijn omdat ze vindt dat ze als slechthorende dommer wordt. Als je blind bent kan je je nog informeren, zo zei ze.

Dàt zie ik wel anders, als je doof wordt kan je wel nog lezen. En op TV hebben ze die handige ondertitelingsmogelijkheid … als hij niet hapert.

Overweeg ik nu doventaal te leren? Misschien wel ja … tegen dat ik helemaal doof wordt. Maar in welke taal dan?

____________________
1 VRT NWS – url: https://www.vrt.be/vrtnu/a-z/durf-te-vragen/

Previous

Het gezelschap

Next

Waarom betalen wij rijtaks

20 Comments

  1. Als kind heb ik me, ik denk als velen, wel eens afgevraagd of ik liever doof zou zijn of blind. Ik wist daar toen geen antwoord op. Nu wel. Wat ik het meest zou missen als ik niet kon horen is niet gesprekken of anderszins gesproken woord, maar muziek. Nu zit mijn innerlijke jukebox intussen zo vol muziek dat ik bij wijze van spreken maar op een knop hoef te drukken om al die miljoenen (ik overdrijf geloof ik nu een heel klein beetje) muziekjes naar believen af te spelen. Dat hoop ik althans. Dus om op de vraag terug te komen: als ik zou moeten kiezen tussen doof en blind, dan bleef ik het liefst kunnen zien, want lezen. Ander vraagje: uit welke talen kun je kiezen als je een doventaal wil leren?

  2. ms

    Momenteel klinkt muziek gewoon als herrie behalve als ik het rechtstreeks mijn oren in giet met een koptelefoon.

    Maar zoals je zegt, die ingebouwde jukebox heb ik ook wel, maar ik heb nog niet uitgetest hoever die zijn repertoire reikt, ik heb er geen nood aan.

    Die talen? Als je weet dat de gebarentaal in Vlaanderen anders is dan in Nederland, dat de Finnen ook een gebarentaal hebben, dan zou je opteren voor de internationale maar die kent iedereen blijkbaar niet.

    Maar met wat goeie wil zou dat toch moeten lukken. In het programma was er ook een dove uitbater van een koffiehuis, waar je de gebaren op krijtbordjes kon bekijken.

  3. Ik zou niet weten wat ik het ergst zou vinden. Gelukkig zijn mijn oren en ogen nog in betrekkelijk goede staat.

  4. Het is jammer dat ik de muziek mis, ik draai ze dan ook niet meer maar live uitvoeringen zijn prima. Die hoor ik aardig goed. Zondagavond speelde Dominic Seldis contrabas in een theater in de buurt, met een pianist. Daar genoot ik van maar hun vertelsels verstond ik niet. Ik hoorde ze, dat was alles.
    Eens leerde ik een oude man kennen. Hij was blind maar wist -met zijn hondje- feilloos de weg in eigen buurtje en ging vaak voor een praatje en koffie op bezoek. Hij was door deze contacten beter af dan menig dove.

    • ms

      Ik hoor dus de muziek in fragmenten: sommige instrumenten niet, andere wel, vooral de zwaardere. Daar heb ik dus helemaal niks aan. Al het andere is enkel lawaai.

      Ik snap dat van die oudere man. Als je eerst blind wordt ga je je daar aan aanpassen, vermoed ik. Ik ga geen contacten overhouden. Daar ben ik nu reeds zeker van, vooral omdat ik mezelf ervan weerhoud.

  5. elsjeveth

    Het is voor mij een lastige vraag, aangezien alles nog functioneert qua horen en zien.
    Dan geloof ik dat ik voor het blijven zien ga.
    Doof of slechthorend lijkt me uiteraard ook geen pretje als ik het zo begrijp.
    Maar de wereld om me heen niet meer kunnen aanschouwen of schrijven en lezen dat lijkt me verschrikkelijk.
    Dan prijs ik mezelf gelukkig dat ik geen keuze hoef te maken.

    • ms

      Een keuze kan je sowieso niet maken, maar het maakt me wel afstandelijk.

      Ik krijg al schrik als iemand nog maar een aanvang neemt met te vertellen over een eventueel feestje. Dan begin ik al te denken hoe ik het kan voorkomen.

      Want weet je, de mensen zeggen wel dat het er niet toe doet, maar als je er bent dan zie je ze wel fronsen als je voor de zoveelste keer iets niet verstaan hebt.

      Neen, bedankt.

      Oh, ze doen dat wel als ze denken dat je het niet ziet hoor, maar ja, je weet hoe het gaat. Een slechthorende hoort alleen wat hij/zij niet zou moeten horen.

      • elsjeveth

        Dat lijkt me echt erg om zo beperkt te zijn of te worden. Het lastige inderdaad is dat je voelsprieten uitstaan wat betreft het fronsen en het oppakken van andere signalen

        • ms

          Ze zeggen toch dat als er één zintuig wegvalt, de andere overnemen. Het zal wel niet op deze manier bedoeld geweest zijn, maar het is er wel.

  6. elsjeveth

    Doordat ik niet altijd even stabiel op mijn benen balanceerde herken ik je gevoel van schrik. Zodra men sprak over een uitje met z’n allen waarbij trappen klimmen etc

  7. elsjeveth

    Sorry bericht nog niet af: uitje met klim en klauter vooruitzichten hakte ik bij voorbaat af. Dat was het moment dat ik besloot haptonomie therapie te volgen. Ik ben nu beter geaard zoals dat heet en kan gemakkelijker de uitdaging aangaan

    • ms

      In het geval van slecht horen is het geen uitdaging. Maar eerder een kwestie van zelfbescherming.

      Voorbeeld: Trouwfeest in coronatijd mét mondmasker, niet dansen, met tien aan tafel, waar maar acht wettelijk was, ik niet volledig gevaccineerd, maar het moest en zou die datum doorgaan.

      Ik zeg “neen”. De reactie is hatelijk. Wat zie ik voor me? Een avond met acht andere -Luc niet meegerekend- mensen aan tafel waarvan ik er geen enkele versta. Dat heet: “zitten en zwijgen”. Bovendien kwam de uitnodiging pas twee weken op voorhand, had ik geen tijd om die vaccinatie vroeger te laten doorgaan en zou toch niet tijdig in een veiliger situatie gezeten hebben.

      Ben ik de slechte? Ja!. Zit er mee? Neen!

  8. elsjeveth

    Hoe zo slechte ? Je bent toch baas over je eigen beslissingen. Daar moeten mensen fier op zijn …

  9. Het lijkt me vreselijk om niks meer te horen. Die stilte. Je raakt ook sneller sociaal geïsoleerd bij blindheid want je oren heb je echt nodig voor de communicatie. Anderzijds… blind… Ik ben bang in het donker, ik denk dat ik in een constante staat van paniek zou zijn.

    • ms

      Bij mij zal het waarschijnlijk nooit écht stil worden met die Tinnitus al weet ik niet wat het resultaat daarop gaat zijn als het zover komt.

Wat denkte daarvan?

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén