Zoek
Als ik denk aan de tijd dat ik als kind ’s morgens uit bed kwam, bokes at en te voet naar school ging om tijdens de middag over en weer naar huis te gaan om te eten en daarna terug naar school te stappen, ’s avonds mijn huiswerk maakte en de afwas deed om dan later in het middelbaar hetzelfde te doen maar dan met de bus en ’s middags niet over en weer moest, dan vraag ik me af: “Hoe deed ik dat?”
Als ik denk aan de tijd dat ik als jonge moeder met één kind ’s morgens opstond, ontbeet en dan Zoneke naar mijn moeder bracht en voltijds ging werken om later met twee kinderen een halftijds werk te zoeken en om 15.30u aan de school te staan om de kindjes op te halen en later als zij naar het middelbaar gingen hetzelfde deed maar dan aan de bushalte terwijl ik nog een zaak draaiende te houden had, dan vraag ik me af: “Hoe speelde ik dat klaar?”
Als ik denk aan de ochtenden nu, dat ik opsta als ik wakker genoeg ben, ontbijt, een paar zjatten koffie drink terwijl ik de internetgazetten lees of een blogpost schrijf of wat met mijn foto’s bezig ben, mijn voeten onder de tafel schuif voor het noenmaal, een wandeling ga maken of ga zwemmen, mijn voeten onder de tafel schuif voor het avondmaal, een stukske ga fietsen met het binnenhuisveloke en wat voor de TV ga hangen, dan vraag ik me af: “Wat heb ik nu vandaag eigenlijk gedaan?”
petergreyphotography
Dat hoor je vaak. Je doet eigenlijk niets en de tijd vliegt. Tegelijkertijd vertraagd alles. Klusjes die je vroeger tussendoor even opknapte worden taken. De afwas, een betaling verrichten, boodschapje. Ondernemingen. Ik ken mensen die er depressief van worden, die tot helemaal niets meer komen, zelfs niet de kleinste taakjes. Anderen genieten ervan. Tijd, wordt maar weer eens duidelijk, is relatief.
ms
Sommige dagen vind ik het best rustig.
Sommige dagen vind ik mezelf wat overbodig.
Sommige dagen denk ik dat ik een betaalde bezigheid moet zoeken, dat zou de energiekosten wat dekken.
De meeste dagen denk ik dat ik een gelukzak ben dat we al op pensioen waren vóór corona op de proppen kwam.
Bertie
Als jong mens kan je veel aan, alles bijna.
Ik denk dat die vergelijking maakt dat je je nu het laatste afvraagt. Dat gaat ver, soms vind ik mezelf een luie vrouw en zoek een klusje al is het maar het vegen van de stoep.☻
ms
Dat doe ik dus niet, het vegen van de stoep om toch maar iets te doen.
Dan vind ik mezelf liever een luie vrouw.
elsjeveth
Heel herkenbaar! Ik vraag me ook weleens af, hoe deed ik dat, werken met twee kindjes, de hond uitlaten, de koersbroeken van manlief dagelijks wassen, eten koken, boodschappen doen etc. En dan hield ik nog tijd over om te lezen in de tuin, of met het hele gezin inclusief reservewielen aan de koers zitten…
Je was jong denk ik nu en je dacht er niet bij na, je deed het gewoon.
Ik zie nu mijn jongens met hun gezinnetjes en dan valt het me wel op dat papa´s tegenwoordig meer doen in het huishouden.
ms
Inderdaad, alles rond hobby’s e.d. kwam er ook nog bij en dat vergat ik ook nog te vermelden.
Suskeblogt
Er is voor alles een leeftijd. Ik zie mezelf ook niet meer volle dagen met kleine kinderen of bepaalde karweien uitvoeren in het tempo van toen. Dat is allemaal typisch iets voor het ouder worden.
ms
Cru gezegd, we worden trager.
En dan durft Luc nog te zeggen dat ik te snel ga als ik tegen mijn tempo door de Colruyt raas. 😉
Bertie
😴😃
ms
💤💤💤
Matroos Beek
Een vraag die veel mensen zich stellen met het ouder worden. Hoe heb ik dat allemaal gedaan? Als je jong bent kan je veel aan en ben je nog super snel. Als ik nu naar mijn werk ga, kan ik onmogelijk een uur voor vertrek opstaan, dat moet twee uur zijn, want ik kan niet meer tegen haasten en ik moet meer voorbereiden. Ik heb ook meer werk aan mezelf en ik moet drie keer checken of ik alles meeheb. Werklaptop, boekentas, smartphone, bril, lunchpakket, gepaste kleren en schoenen aan ( volgens het weer: regen? wind? vriezen? zon?), kattenharen af mijn kleren met plakroller, alles in sjakos?, flesje water, tussendoortje, … enfin… ik moet eigenlijk een lijstje overlopen want dat vergeten speelt ook een rol. Een mens zou niet meer mogen werken als het zo ver is gekomen. De voorbereiding vraagt teveel en als je thuiskomt kunnen ze je opvegen. Vroeger werkte ik ook een hele dag met een kind en ’s avonds ging ik nog sporten. Ongelooflijk!
ms
Inderdaad 😂 schminken hoorde er toen ook nog bij.
En nu zouden ze willen dat de mensen langer gaan werken.