Zoek
Toen mijn moeder kinderen kocht nam ze die, volledig afgewerkt, t.t.z. gedoopt en wel, mee naar huis.
Toen Zoneke werd geboren deden ze dat niet meer in het moederhuis. Dat was hun bevoegdheid niet meer.
De onderpastoor aan wie ik vroeg of hij dat bij ons thuis wilde komen doen, weigerde. Dat moest in de kerk gebeuren, bij de doopvont. Dat vond hij pas zo mooi: de moeder met het kind in de armen gevolgd door de hele reutemeteut familie. Ik niet, ik vond dat niet zo mooi. Met zo een pasgeboren kind in die kouwe kerk.
Maar de deken wou dat wel doen, die stelde dat zelfs zelf voor.
Zoneke en Zus zijn gedoopt geraakt. We hadden een koffietafel.
Later hoorde ik wel meer van mensen die hun kinderen niet lieten dopen. Als de kinderen dat wilden moesten ze het zelf maar beslissen als ze ouder waren. Of die kinderen dat effectief deden heb ik nooit geweten.
Bij de doop van Amke zijn we uit eten geweest, bij die van Ella was er een feest bij Zoneke en Bollie thuis.
En nu? Wat komt er nu allemaal niet kijken bij een boreling. Eerst moet met veel omhaal nog vóór de geboorte het geslacht bekend gemaakt worden, wat niets meer wil zeggen. Het kind kan dat enkele jaren later al terug aanpassen.
Dan wordt er kinnekessuiker gedeeld wat vroeger dus pas bij de doop gebeurde.
En dan, maanden later pas, komt de doop met groot feest.
Soms vraag ik me af of ze me ergens gedurende één van al die decennia er tussen niet naar een andere planeet geprojecteerd hebben
petergreyphotography
Kinnekessuiker. Zoek zoek. Ah! Suiker gewonnen uit babies. Of wacht, nee. Suikerbonen! (Terwijl ik zocht kwam ik langs een afbeelding van een embryo dat vrij sprekend leek op een… suikerboon.) Mooie traditie, vergelijkbaar met de Nederlandse beschuit met muisjes. Maar dan beter, want suikerbonen zijn lekkerder dan muisjes. Tot ieders verbazing ben ik ook gedoopt (dat wilde mijn toen nog kerkelijke moeder), maar ik kan me niet herinneren ooit met het gezin ter kerke te zijn geweest.
ms
Als ik zo een woord gebruik zet ik het gewoonlijk met een abbreviation code. Dan staat het woord onderlijnd met stippellijn. Als je er dan over gaat met de muis zie je de betekenis. Blijkbaar functioneert dat niet op een telefoon.
Ja die beschuit met muisjes, daar ben ik nooit fan van geweest. Het was dan ook onze traditie niet en beschuit legt bij mij onmiddellijk de link met oxo of soep uit een pakske. En van muizenstrontjes moest ik sowieso niks hebben.
Bertie
De veranderingen zijn ook zo groot. Ik weet nog van vaders die met alle overige kinderen naar de kerk gingen voor een doop, binnen 24 (of 48?) uur moest het gebeuren.
Onze babies wachtten tot er een gezamenlijke doop was met een groepje babies, daar ging je dan naar toe.
Daarna een feestje thuis. En nu is het weer anders.
ms
Dat groepsgebeuren was er bij ons in sommige kerken ook, maar daar zou ik ook niet voor te vinden geweest zijn.
Al was het in die klinieken dan ook wel een soort van groepsgebeuren. De borelingen van die week, allemaal samen.
Bertie
Dat lijkt me het handigste, als het dan toch moet.
ms
Ik vraag me eigenlijk af of het geweigerd kon worden in een katholieke kliniek. 🤔
Misschien werd dat wel gevraagd maar niet dopen was ten tijde van Zoneke en Zus zelfs nog geen optie.
Bertie
In die tijd misschien wel.
Suskeblogt
Ik vraag me af wat de waarde is van dat gedoe rond een doop als voordien en achteraf toch niemand nog naar de kek gaat.
ms
Niks, nul. Maar er was een tijd waarin je er niet onderuit kon.
Matroos Beek
Ja precies, zeker vroeger in het katholieke Vlaanderen. Ik moest trouwen of ik mocht geen les meer geven. Toen mijn dochter werd geboren vroeg de non van school of mijn ouders wel akkoord waren met de naam… Mijn dochter had geen bijbelse naam. Stel je voor. Ik heb geantwoord dat ik dat niet aan mijn ouders heb gevraagd. Het is een wonder dat ze mij toen niet buiten hebben gegooid.
ms
Bemoeizucht ging erg ver. Mijn moeder ging telkens ik een vriendje had aan een bevriend priester vragen wat voor mensen zijn ouders waren.
Matroos Beek
Bah! Daar had ik gelukkig niet mee te maken.
ms
Dat was één van de dingen die me leerden dat ze fout zat. Want al mijn klasgenoten hadden vriendjes, sommigen zelfs alle weken een andere. Die hun ouders zouden nogal werk gehad hebben.
Toen dacht ik dat het er bij ons niet echt normaal aan toeging.
Matroos Beek
Echt erg is dat.
elsjeveth
Mijn ex-man en ik waren Nederlands Hervormd gedoopt. Aangezien we nooit in de kerk kwamen was er ook geen kerkelijk huwelijk. Gelukkig respecteerden onze ouders die keuze.
De zoons zijn niet gedoopt hun kinderen ook niet.
De mama van Roan en Katie wilde hun kindjes wel laten dopen – voornamelijk voor het feestje – oudste zoon ging niet akkoord, vond het wat hypocriet.
Oplossing: een baby borrel met hapjes drank en na afloop alle gasten een zaakje Suikerbonen 🙂
ms
Mijn ouders zouden gesteigerd hebben.
Eerlijk gezegd zou het in die tijd ook niet in mijn hoofd opgekomen zijn om het niet te doen.
Nu?
elsjeveth
Wij hadden het geluk dat onze ouders vrij liberaal waren ingesteld. Ga je nooit naar de kerk? Dan ook geen kerkelijk huwelijk. Mijn vader vond het wel spijtig, dat wel.
By the way, kindje kopen dat vind ik nog altijd zo´n bijzondere uitdrukking…
ms
Ik had het ongeluk dat mijn moeder katholieker was dan de paus.
Ik zou eerder geopperd hebben om niet voor de kerk te trouwen -het was de tijd van “Vluchten kan niet meer” en er was een liedje van Miel Cools over een ring rond zijn poot en ik vond dat die gelijk hadden- dan dat ik het over “dopen” zou hebben.
Mijn idee was altijd dat het kind, als het het niet zinde, zich kon laten ontdopen. Dat kan dan wel maar je wordt nooit helemaal uitgeschreven van de kerkelijke subsidies. Dat wist ik toen nog niet.
Ikzelf heb me om die reden niet laten ontdopen al zou ik dat het wel de zuiverste oplossing vinden.
Kindjes kopen is zo ingeburgerd dat ik het blijf gebruiken omdat het de eenvoudigste manier is om het voor iedereen duidelijk te maken. 🤣
marieclaire
Kindje kopen vind ik echt het summum van ironie.
Koen
Wat zegt de catechismus? IN GEVAL VAN NOOD MAG IEDEREEN DOPEN. Hahaha. Wij lieten onze kinderen NIET dopen, we waren ook NIET getrouwd. Op een dag vertelde mijn Brabantse schoonmoeder (braaf katholiek) dat ze onze jongste had ‘gedoopt’ toe ze hem in bad had gedaan tijdens een logeerweekend. Super, Geweldig toch?!?
ms
Dat kon wel natuurlijk maar ik denk wel dat ze dat dan nà afloop van dat geval van nood nog eens officieel wilden overdoen.