Zoek
Op een miezerige dag die gisteren was reden we naar Aalst. We hadden gezien dat daar een maandelijkse boekenmarkt is op de zaterdag vóór die van Aarschot op zondag. We waren benieuwd. Viel het mee, dan konden we die ook doen. En we hadden er zin in.
Eerste tegenslag: bij het tanken werden onze beide creditkaarten geweigerd. Wij gebruiken die maandelijks één keer omdat we dan korting krijgen bij de bank. Raar maar zo zit dat.
Tweede tegenslag: het begon zo hard te regenen dat we in Groot-Bijgaarden verplicht waren om de sanitaire voorzieningen van het pompstation te gebruiken i.p.v. onze eigen transporteerbare. We hebben van de nood een deugd gemaakt en hebben dat sanitair met onze creditkaart betaald. Oh zo.
Derde tegenslag: onbekend met het terrein als we waren, zijn we langs de voetgangersingang van de parking binnen gereden en hebben hemel en aarde moeten verzetten om die auto gedraaid te krijgen.
Vierde tegenslag: ondanks dat het wel een interessant boekenmarktje was, was het wel wat aan de kleine kant om daar maandelijks naartoe te rijden. Ik vrees zelfs dat er geen plaats meer was voor een stand meer.
Vijfde tegenslag: terwijl we daar waren, wilde ik de Sint-Annabrug1 fotograferen, ik heb daar herinneringen aan uit mijn schooltijd. De Sint-Annabrug, zoals ze was, bestaat niet meer. Ze is haast niet meer herkenbaar als brug.
Zesde tegenslag: we liepen door de regen om even in een Kilomeet binnen te lopen en we liepen er zo snel mogelijk terug buiten.
Zevende … ah neen, dat was er gene: we wilden op de Aalsterse markt Aalsterse vlaai kopen maar kwamen aan een bakkerswinkel voorbij, sprongen binnen en kwamen buiten met een bakje vlaai. Jammer voor de uitgelichte afbeelding maar we hebben er eerst van gegeten vooraleer we er aan dachten hem op de foto te zetten. Onze geijt kwam uit.
Achtste tegenslag: we gingen nog maar eens een kringwinkel doen, niet die van Aalst, een andere. Ze hadden veel, heel veel, maar niets naar onze gading. We zijn er met drie aankopen van in totaal 2€ buiten gewandeld.
Negende tegenslag: mijn broekspijpen waren nat.
Einde van dit verhaal? We hebben er thuis een stuk vlaai op gegeten, ik heb er een koffie bij gedronken waar ik een scheutje whisky bij deed, wat nog een verhaal op zich is. Maar dat is voor een andere keer, want dit wordt te lang.
En omdat we thuis zijn gekomen zonder ook maar één boek, heb ik er Dirk Martens2 maar bij gehaald …
(Lees verder onder de foto)
Als ze die maar niet gaan verreneweren zoals de Sint-Annabrug.
____________________1 Sint-Annabrug
2 Aalsterse vlaai
3 Dirk Martens
____________________
petergreyphotography
Géén tegenslag – ik weet nu meer van Dirk Martens, een boeiend man! Ik moest lachen om de passage met de vlaai, die niet de kans kreeg ongeschonden op de foto te mogen. 🙂
ms
Je kan niet geloven hoe lekker die is. Beter dan mijn zelfgemaakte, die van mijn grootmoeder was lekkerder (of is het de herinnering), maar mijn moeder kende dat recept niet.
Het standbeeld van Dirk Martens heb ik er ook altijd geweten, ook dat van Priester Daens trouwens, al stond dat indertijd in het midden van het plein, in mijn herinnering maar blijkbaar is die juist.
marieclaire
De aangevreten bruine substantie in het aluminiumbakje lijkt nog het meest op chocoladepudding in mijn vlaaienlekenogen.
ms
Chocolade komt er niet aan te pas.
Correctie: ze was niet “aangevreten” maar er was netjes een plakje afgesneden.
marieclaire
Waaruit bestaat dat bruine dan wel?
(En aangevreten was een grapje.)
ms
Er gaan erg veel ingrediënten in maar de hoofdbestanddelen zijn peperkoek en speculoos, vandaar de kleur.
Kniepertie
Wat leuk, mijn moeder, uit het noorden van Nederland gebruikte het woord ‘verreneweren’ ook vaak, ik dat altijd dat het een Gronings woord was😉
ms
Neen hoor, het is blijkbaar nogal algemeen.
Kniepertie
Ik dacht…. gr kleaute klein toetsenbord op de telefoon
ms
Niet aantrekken, ik heb dat ook en sakker dan ook op de telefoon. 😉
Suskeblogt
Een dag om niet meer over na te denken. Op naar een betere.
ms
Het was dan wel een miezerige dag maar wel een leerrijke. We weten nu dat tankstations soms kaarten weigeren om wie weet welke reden, dat we sanitaire stoppen met een creditkaart kunnen betalen, dat we niet maandelijks een boekenmarkt in Aalst gaan doen, dat ingangen niet altijd inritten zijn, dat Kilometen niet overal interessant zijn en Kringwinkels meer en meer beperkt worden tot kleren en nog kleren, zjatten en talloren en boeken.
Het enige waar ik van baal is die Sint-Annabrug. Nu moet ik een foto uit een gazet gaan opslaan om de herinnering levend te houden, maar die ik niet kan gebruiken op het blog wegens copyright. En die nieuwe? Wat een monster! Ze willen overal het verkeer uit de stad en dan leggen ze een openklappende autostrade over de Dender.
Dat is mijn gedacht daarover hé.
Matroos Beek
Wat een dag! Maar wel heerlijke vlaai zo te zien. Zo was de dag niet helemaal verenneweerd! Wat een mooi woord. Mijn ouders gebruikten het zo vaak. Dialect uit mijn geboortestreek.
ms
De dag op zich was niet verrenneweerd, eerder wat avontuurlijk met de nodige gevolgtrekkingen.
Naar Aalst gaan we terug als het niet regent, eens meer foto’s nemen en vlaai halen. We gaan dan eens bij een andere bakker binnenstappen
Bertie
Verrenneweren kennen ze hier in Oost-Brabant ook, met variaties als verrinne- en verrunne-. Hoe dan ook.
Veel tegenslag maar je hield er een lekkere vlaai aan over die lijkt op chocola maar het niet is. Dat is wel een sanitaire run waard. 😄
ms
Een té gekke dag dus. En we gaan in het vervolg zo lang niet wachten om nieuwe vlaai te halen. Als we richting kust gaan, zullen we wel eens een tussenstop maken in Aalst. Eerst een bakker vinden zo dicht mogelijk bij de afrit. 😉