Zoek
Met lede ogen keek Antonilla hoe haar zoon zijn dagen verlummelde en in ledigheid doorbracht.
Hij struinde tussen de bomen in de tuin, bestudeerde fauna en flora in het bos, luisterde naar de geluiden, imiteerde ze en keek voldaan. Ze zuchtte.
“Jongen” zei ze “ga nu eens wat doen!*
Ze sprak hem berispend toe: “Pak een rol en lees hem of pak een rol en leer hem of pak een rol en schrijf hem. Schrijf desnoods je bevindingen over de fauna en flaura, maar doe iets! Op deze manier zal je nooit iets te betekenen hebben, zoals Archimedes bijvoorbeeld. Binnen tweeduizend jaar weet niemand nog wie je was”.
Ze keek erg geërgerd toen hij achteloos zijn schouders ophalend en, om haar de mond te snoeren, een aireke begon te fluiten.
“Met wat te lopen fluiten ga je het niet halen, zenne” riep ze hem ontstemd en bozig na.
“En wat dan nog?” dacht Tinnitus ongeïnteresseerd.
Uitgelichte afbeelding:Gegenereerd met Artificiële Intelligentie – Image Creator in Bing (aangepast voor uitgelichte afbeeldingen).
Peter Grey
Ik werd even op het verkeerde been gezet, maar wat een goed verhaal! Tinnitus de Waardeloze, zoals hij werd genoemd. Tinnitus de Hardnekkige, zeiden anderen. Tinnitus de Onverslaanbare, giechelde Tinnitus zelf. Zijn moeder had ongelijk gekregen.
ms
Goed zo, van dat verkeerde been. Ik vreesde dat het te duidelijk was waar het heen ging.
Maar blijkbaar heb je hem ook gekend, dat je al zijn bijnamen kent. Maar uiteindelijk heeft Tinnitus gelijk.
Hij is Tinnitus de Onverslaanbare. 🙂
meninggever
Pubers, door de eeuwen heen, altijd dwars…..Nu maar hopen dat het met onze huidige wel goed komt…
ms
Tinnitus was en bleef een kl**tzakske. 😉
Suskeblogt
De geschiedenis blijft zich maar herhalen, weliswaar in een andere verpakking.
ms
Hopelijk zien ze binnen 2000 jaar, de huidige generatie niet, zoals wij Tinnitus nu. 😉
MyriamC
Ook mij heb je op het verkeerde been gezet. Wel een goed gebracht en waar verhaal! Al heb ik er gelukkig geen ervaring mee.
ms
Dank je.
Bij de eerste versie dacht ik dat het er te dik op lag waar het naartoe ging. En door een paar kleinigheden aan te passen kwam het ineens goed.
Eigenlijk mag ik er ook niet meer over klagen. Hij is er nog wel maar ik moet er echt bewust aan denken om het te horen. Dus, ik ben ook content want het is ne vervelende kadee. 😀
bertjens
Je hebt het heel goed beschreven.
Tinnitus de verschrikkelijke, mijn naam voor hem.
ms
De onvergetelijke ook.
Matroos Beek
Het lijkt me verschrikkelijk als je met hem te maken krijgt. Mooi gebracht in jouw verhaal.
ms
Dank je. Het is een erg hinderlijk iets en er is geen remedie tegen als doen alsof je het niet hoort.
Gelukkig kunnen mijn hoortoestellen wat rust brengen en vraag ik me soms af … Ja dus, hij is er nog. Maar op deze manier is het toch leefbaar.
Maar als het constant doorgaat is het om met je hoofd tegen de muur te lopen.
Matroos Beek
😞
inge
Was ‘ie maar wat anders gaan doen…
ms
Inderdaad, dan hadden we nu de bevindingen van Tinnitus de natuurkundige kunnen lezen, tenminste als hij geen voetballer werd. 😉
elsjeveth
Ha mijn verkeerde been had ook al een stap gezet. Tinitus als vervelende en volhardende puber, je hebt hem treffend beschreven
ms
Dank je. Zo doet hij toch nog iets nuttig.
elsjeveth
Verder is het een vervelend kereltje
ms
Zeg dat wel. 😐