Zoek
Vraag
Beste AI,
Kan je voor mij een log schrijven?
Ik was op de boekenmarkt en ben te moe.
Get. ms
Antwoord
Nope!
Ik was niet op de boekenmarkt en weet er niks van.
Get. AI
Tag: Artificiële intelligentie (Page 1 of 6)
Toen ik de voorbije week las over een monument dat werd opgeknapt was ik even verrast. Het betrof namelijk het herdenkingsmonument van een 70 jaar oud UFO-mysterie in Lotenhulle1. En ja, daar heb ik een poos gewoond, al was ik nog te klein om me te herinneren dat er een UFO-mysterie was geweest. En bovendien, in 1955 woonde ik er nog niet.
Wat raar is, is vooral het feit dat mijn moeder het er nooit over gehad heeft. Het enige monument dat ik me herinner, was dat wat er stond op een tweesprong bij het binnenrijden van Deinze, en waarvan ik bij navraag het antwoord kreeg dat het een herinnering was aan een gebeurtenis tijdens de oorlog in Vinkt.
Ik herinner me wel nog dat Broer en ik “Vinkt” en “Zeveren” koddige namen vonden voor dorpen waaraan wij, kind zijnde, niks van oorlog e.d. konden vastknopen.
Later pas vond ik informatie over het “Bloedbad van Vinkt2“.
Maar over die UFO’s wist ik niks. Dat monument kwam er dus veel later, nadat wij er al lang terug verhuisd waren. Dat mijn moeder het daar niet over had kan gewoon betekenen dat ze het gewoon zelf niet wist of dat ze er geen snars van geloofde.
Geloof ik het? Wat moet ik daar nu op zeggen? Behalve … ik weet het niet.
Maar er is wel dat andere verhaal en dat weet ik dan weer wel. Ik herinner me niet welk jaar het was dat mijn ex me ’s morgens van op het werk opbelde en me vertelde dat hij UFO’s had gezien. Nu was mijn eerste reactie ook ongeloof in die mate dat ik begon te na te denken over wàt er dan juist te zien was geweest.
Maar eigenaardig genoeg werd er die dag ook in het middagnieuws gewag van gemaakt en waren er in het avondnieuws zelfs beelden te zien.
Hoe men het ooit heeft verklaard herinner ik me nu ook niet meer. Ik googelde dus op locatie en op UFO’s en kwam terecht bij Wikipedia3 en bij een meer algemene website over waarnemingen4 zo op het eind van de ’80’er jaren, begin ’90’s. En dat kan wel degelijk die periode geweest zijn.
Men denke ervan wat men wil, ik ga er niet verder over uitweiden. Men zou kunnen gaan denken dat ik ze zie vliegen …
Uitgelichte afbeelding:Gegenereerd met Artificiële Intelligentie – Image Creator in Bing (aangepast voor uitgelichte afbeeldingen).
1 VRT NWS – url: https://vrtnws.be/p.Pq5RLKkQe
2 Vinkt
3 Wikipedia
4 Het Belgische UFO enigma van ‘89
____________________
Het was zo bij het noteren van een paar concepten met een richtdatum erbij dat me ineens inviel dat 7 juli de dag was waarop ik ooit met het blog begon, 22 jaar ondertussen. In de beginjaren vond ik dat een hele prestatie, zo een heel jaar erbij, nu sta ik er meestal niet bij stil.
Deze keer ga ik er misschien toch wat over zeggen want het blog is geëvolueerd. Waar het ooit begon om een hoop van me af te schrijven, wat ik in de latere jaren, toen het meer en meer door onbekende bezoekers werd gelezen, toch maar achter slot en grendel heb gestopt.
Het blog werd dus algemener terwijl ik er nu eigenlijk over waak dat ik het niet te persoonlijk laat worden.
Ik kan ook geen dag overslaan. Zelfs als ik het zou willen, wil ik het niet. Ik vrees dat ik zelfs niet zou kunnen slapen als er niks geprogrammeerd staat. Het schrijven op zich is een ontspanning. Niet weten wat schrijven zorgt voor stress.
Waarom? Omdat, als mensen tegen mij praten het over hen moet gaan? Omdat de enige plaats waar we het over boeken en vakanties kunnen hebben op de boekenmarkt is?
Dat ik het over bepaalde dingen niet wil noch zal hebben is hopelijk klaar en duidelijk.
Denk nu niet dat ik nooit twijfel of dat ik nooit denk: “Ik stop ermee”. Dat doe ik wel. Sommige dingen kunnen dat veroorzaken. Terwijl ik denk dat het blog ontspanning moet zijn en dat meestal toch is, kan het zijn dat er iets enige wrevel opwekt.
Tweeëntwintig jaar dus … zou ik er nog 22 bij krijgen? Het zou kunnen, maar ik denk dat het nipt zal worden.
Uitgelichte afbeelding:Gegenereerd met Artificiële Intelligentie – Image Creator in Bing (aangepast voor uitgelichte afbeeldingen).
Je aan een strohalm vastklampen is dwaasUitgelichte afbeelding:
Een dorre strohalm breekt kapot
Een natte strohalm word snel rot
Je vastklampen aan een strohalm is dwaas
Je aan een strohalm vastklampen is nodeloos
Nutteloos
Een strohalm is zo broos
Maar wat moet je anders
[© ms – 24 mei 2025]
Gegenereerd met Artificiële Intelligentie – Image Creator in Bing (aangepast voor uitgelichte afbeeldingen).
Gehaast, met twee treden, liep ik op de trapUitgelichte afbeelding:
Oei, dat ging niet soepel en dat is geen grap
Om “mijn fort” niet te verliezen
Besloot ik ervoor te kiezen
En loop nu altijd tweetreeds, al is ’t niet rap
[© ms – 10 juni 2025]
Gegenereerd met Artificiële Intelligentie – Image Creator in Bing (aangepast voor uitgelichte afbeeldingen).
Een vrouw loopt met de lege winkelkar richting karrenstandplaats. Een man van haar leeftijd levert daar een gevecht met zijn rugzak. Hij probeert namelijk een relatief grote rechthoekige doos in die rugzak te schuiven, die telkens dichtvalt.
“Zou ik hem helpen?” denkt de vrouw, maar net op dat ogenblik glijdt de doos in de rugzak. Probleem opgelost.
Denk je?
Die man wil ook nog een bussel wortelen in die rugzak en die slaat weer dicht.
“Moet ik even open houden?” vraagt de vrouw. De man denkt dat het hem wel zal lukken. En dat doet het ook.
“Ach ja” zegt de vrouw “soms heb je van die dwarsliggende wortelen met een slecht karakter”.
De man schiet in de lach. Wat hij zegt verstaat de vrouw niet. Ze hoort niet zo goed.
Ze hoort wel nog dat hij haar luid een “Dank je wel” achterna roept.
De vrouw denkt aan de boeken die ze leest over extravagant geklede oudere vrouwen, over oudere vrouwen die geen blad voor hun mond nemen en ze denkt: “Foert! Dat ze maar denken dat ik gek ben! Mogelijk wijten ze het aan mijn leeftijd”.
pske van mske:Elke gelijkenis met bestaande personen berust op louter toeval.
Uitgelichte afbeelding:
Gegenereerd met Artificiële Intelligentie – Image Creator in Bing (aangepast voor uitgelichte afbeeldingen).
Het geheugen is een raar ding. Ik had altijd al een zeer goed geheugen al komt er de laatste tijd wel wat sleet op … wat gans normaal blijkt te zijn.
Maar er zijn dingen die blijkbaar niet te vergeten zijn omdat ze, zoals normale zaken, niet gewoon in mijn geheugen zijn opgeslagen, maar er blijkbaar op een woeste manier in werden gegegrift.
Dat ik wél kan vergeten bleek zaterdag nog, toen ik in een opruimbui, boven op zolder alle kerstkaarten van de laatste twintig jaar heb nagekeken -en weggegooid- op zoek naar een telefoonnummer dat -volgens Luc- in één ervan moest genoteerd staan.
Bij sommige namen uit het verleden moest ik even bij mezelf te rade gaan wie ze geweest waren. Bij andere. stond ik verbaasd dat ik hen zo lang had gekend, bij nog andere haalde ik gewoon mijn schouders op. Feit is dat er van jaar tot jaar minder kerstkaartjes aankomen. De enveloppen, waar ze in gesorteerd zaten, werden van jaar tot jaar dunner.
Bij de ingekraste herinneringen gaat het meer om verjaardagen. Van sommige mensen die al lang uit mijn leven verdwenen zijn kan ik nog steeds hun verjaardag vertellen, bij sommigen stoort dat niet of brengt dat een soort weemoedige herinnering naar boven.
Maar laat juni niet beginnen, laat me op de agenda geen datum in het begin van juni zien of ik ga uitrekenen …
Je zou toch denken dat het ooit eens zou slijten.
Uitgelichte afbeelding:Gegenereerd met Artificiële Intelligentie – Image Creator in Bing (aangepast voor uitgelichte afbeeldingen).
Het is misschien maar een eigenaardigheidje van mijnentwege, maar ergens is er- volgens mij dus- wel een verschil tussen de opstelling van wisseltentoonstellingen.
Er zijn de expo’s waar ik binnenloop, alles bekijk en bewonder en achteraf wel weet dat ik het prachtig vond, maar waar er toch iets ontbreekt waar ik de vinger niet kan opleggen.
Bij andere lijkt het dan weer wel of ik ineens meegezogen word in een flow1 en waar ik buiten kom, mijn hoofd schud en denkt “WOW!”
Je vinger ergens niet kunnen opleggen staat voor iets ongrijpbaar. Het heeft dan meer met gevoel te zien dan met een wezenlijk fenomeen.
En ik denk dan dat exposities van de tweede soort zijn opgezet door iemand die niet alleen de kennis ter zake, maar er ook meer gevoel voor heeft. Ik zou het anders niet weten.
Uitgelichte afbeelding:Gegenereerd met Artificiële Intelligentie – Image Creator in Bing (aangepast voor uitgelichte afbeeldingen).
1 De flow
Over mijn luisterend oor had ik het al vaker. Over het feit dat ik dacht dat het wel zou beteren als ik dover werd ook. Dat was een ijdele hoop.
Maar het is wel éénrichtingsverkeer. Want enig K-leed van mijnentwege wordt afgeblokt met: “Ach dat geneest”. Twee keer zelfs al. Ik wou het er niet meer over hebben.
Nu laatst, had ik het met … *maakt-niet-uit* over dat eigenaardige feit dat maakt dat ik altijd en overal te maken krijg met de K-verhalen van anderen terwijl die van ons er blijkbaar niet toe te doen en dat plezante gesprekken blijkbaar niet voor mij bestemd zijn.
En ik vroeg me af hoe anderen dat ontweken. Het antwoord? Nogal bits, dat luisteren en meevoelen toch wel het minste is wat ik kan doen.
Maar ik zou ook wel eens graag bij die groepkes staan waar ze lachen dat de tranen over hun gezicht rollen.
Lachen zit er voor het ogenblik niet echt in. Dat zal wel al duidelijk geweest zijn in mijn -vorige- logjes. Maar zoals gezegd, ik wil het er niet meer over hebben.
Maar het blog is wel mijn uitlaatklep.
Uitgelichte afbeelding:Gegenereerd met Artificiële Intelligentie – Image Creator in Bing (aangepast voor uitgelichte afbeeldingen).
Vorige zaterdag stond ik op en bij het ontbijt had Luc een mededeling. “Ik heb een tenniselleboog” zei hij terwijl hij nooit tennist. Dit laatste vermeld ik maar ten overvloede, iedereen zal dat al wel vermoed hebben.
Hij wreef met een pijnlijk gezicht -jaja Luc en de pijntjes- over die elleboog en zei dat hij het al helemaal had opgezocht. Op de plaats waar hij pijn heeft is het een tenniselleboog, aan de onderzijde zou het een golfelleboog geweest zijn.
We hebben beiden dan wel gemeen dat we gaan googelen als er iets of wat van een mogelijk kwaaltje opsteekt, het verschil is wat we ermee doen. Ik zoek oplossingen, Luc zoekt uitleg.
We zijn na het ontbijt in de auto gesprongen en zijn een speciaal steunverband gaan halen.
Toen Luc vorige dinsdag aangaf dat hij voor gisteren een afspraak bij de dokter gemaakt had was ik niet verbaasd. Dat is ook een verschil. Ooit jaren geleden heb ik mijn muispols zo laten genezen en heb toen tijdelijk links gemuisd.
Dat doet Luc niet. Op de vierde dag niet genezen … dat wordt dokter. Eigenlijk heeft hij gelijk maar ik ben niet echt doktersgezind, maar de computermuis, ja, die had hij wel al links gezet. Hij was daar nogal repetitief mee bezig geweest tijdens het platen controleren.
Gisteren dokter dus.
En ja, het is een tenniselleboog. Er komen ontstekingsremmers aan te pas en gel. En als het zo niet betert, mogelijk ook nog kine.
Uitgelichte afbeelding:Gegenereerd met Artificiële Intelligentie – Image Creator in Bing (aangepast voor uitgelichte afbeeldingen).
