Ziezo! Het vignette Crit’Air zit waar het moet zitten: op de ruit gekleefd. Jammer genoeg moest het ouwe getrouwe Oostenrijkse snelwegvignet de plaats ruimen. Dat was daar een beetje ongelukkig terecht gekomen in een tijd waar we nu nog enkel kunnen van dromen: geen covid_19 en al wat volgde.

Nu pas? Ach ja, vorige donderdag heb ik de oude herinnering door een mogelijk onnodig vignette Crit’air vervangen.

Het was een maand onderweg geweest: aangevraagd op 24 januari was op dag op dag op 24 februari in de brievenbus beland en dan heb ik het nog laten bekomen van de reis tot ik het weer geschikt vond om klevers op ruiten te plakken.

Zoals gezegd, we zouden het niet nodig hebben, maar ook zoals gezegd, je weet maar nooit. Beter zeker dan onnodig gepakt.