Zoek
Dik twee jaar hing de ingelijste poster van het schilderij van “Portret van een Kleptomaan” van Théodore Géricault hier aan de muur.
Indertijd vond ik het een goed idee van Luc om de 6 bloemenkaders te vervangen door één grotere kader. En werkelijk, het zag er goed uit.
Wanneer kwam de gedachte ’s nachts bij mij binnensluipen? Ik kan het me niet herinneren. De eerste paar keren zei ik er niks van. Tot het geen gedachte meer was maar een gezeur. Ik miste de bloemen.
Luc keek maar raar op toen ik het zei. En zoals altijd werd het wat op de -middel- lange baan geschoven.
Gisteren heeft het portret de plaats geruimd voor de bloemenkaders. En het voelde een beetje aan als thuiskomen na een lange vakantie.
Het portret van “een Kleptomaan” hangt nu in de eetplaats waar hij de “Dikke Dames” ging vervangen en die laatsten verhuisden dan weer naar boven de hondenkop.
En ik zag dat het goed was. Luc zei niks … volgens hem omdat hij geen “pap” meer kon zeggen.
petergreyphotography
Soms moet de boel gewoon even anders. En prenten kun je gemakkelijk verplaatsen (Sorry Luc. 🙂 ) Mijn woonkamer is al heel lang hetzelfde. Als ik bezoek krijg dat al langer niet geweest is kijkt men wel eens rond en zegt: er is niets veranderd! Dus nu wil ik ze de volgende keer de teleurstelling van het te vertrouwde besparen. Ik schroef de bank tegen het plafond bijvoorbeeld, ik zet de kat in het aquarium (wel eerst leeg maken natuurlijk, de vis mag zolang in de waterkoker (herinneringpostitje niet vergeten!)) en ikzelf laat me vervangen door de buurman. Als ze niks gemerkt blijken te hebben moet ik maar eens onderzoeken of ze niet zijn opgezet.
rob alberts
Ik kom graag eens bij jou op bezoek.
Vrolijke groet,
ms
Dan heb je de keuze. In de woonplaats met bloemen of in de eetplaats met een kleptomaat (bewust zo geschreven). 😁
ms
Eigenlijk wou ik de salontafel (niet de zetel, ik moet nog kunnen zitten) aan het plafond, maar Luc beweerde bij hoog en bij laag dat hij daarvoor niet de juiste pluggen had.
Eigenlijk (nog maar eens) snap ik niet hoe een ander het kan, zo het hele decor ombouwen. Ik ben nogal behoudsgezind (saai dus).
Die bloemen hingen al meer dan 20 jaar aan de muur (als het er al geen 30 zijn 🤔) en het waren 6 geschilderde bloemen van zes verschillende leerlingen waarvan in beperkte oplage afdrukken zijn gemaakt. Ik vind ze dus echt wel heel bijzonder.
De “Kleptomaan” heeft trouwens wraak genomen. Hij is vannacht van de muur gesprongen. We zullen hem opnieuw moeten kaderen.
Matroos Beek
Leuk! Zowel je verhaal als de reactie van Peter.😆
ms
Dank je. Het was ne keer iets anders.
rob alberts
De ‘hondenkop’ kan ik niet plaatsen.
Wil je dat aan mij uitleggen?
Nieuwsgierige groet,
ms
De “hondenkop” is gewoon wat het zegt, een “hondenkop”.
Het is een prijs die ik ooit kreeg en het bestaat uit een bronzen hondenkop op een stuk rots op metalen voet. Het geheel is iets meer dan 40cm hoog en loodzwaar.
rob alberts
Dank, ik twijfelde aan een taalmisverstand.
Vriendelijke groet,
ms
Nee hoor. Gewoon wat er staat. 🙂
meninggever
Voor ons is het ‘laat maar hangen’ want het past bij elkaar. Zoals de prentjes van Hopper waar ik zo’n fan van ben of die met Amsterdamse thema’s. Want je bent een Amsterdammer of je bent het niet…. En wee degene die dat zo maar even weghangt…
ms
Wat hier hangt of staat blijft meestal hangen of staan. Maar die kleptomaan sprak me aan, dat doet hij nog, maar ik miste de bloemen.
Die kleptomaan hield me zowat de hele dag in het oog.
Suskeblogt
Hier is het de afgelopen jaren hetzelfde gebleven. Sommige foto’s zouden wel eens vervangen mogen worden wegens geen contact meer met de personen op de foto’s.
ms
Hier hangen nog de foto’s van toen mijn kinderen 1 jaar waren. Ik denk er over om die te verhuizen naar de boekenkamer.
De recente van mijn zoon en die van de kleindochters blijven wel nog staan natuurlijk.
bertjens
Verandering van spijs enzovoorts, dat geldt ook muurversiersels.
De laatste jaren laat ik ze zoals ze zijn, maar de keren dat ik platen en schilderijtjes verving zijn legio. Leuk werk, dat ook nog. 😉
ms
Dat deed ik eigenlijk nooit behalve toen Luc en ik gingen samen wonen. De dingen van er voor pasten niet in dit huis, de bloemen bleven.