Wizzewasjes

Groot in episodes

By ms

On 4 juni 2025

Als het leven je opzadelt met iets dat constant je denken beheerst kan het gebeuren dat je uit bed komt en zegt: “Ik ga aan ‘de grote kuis‘ beginnen”, je lief met stoel en al tegen het plafond springt en vraagt: “de zolder ook?” Ja, de zolder ook. Al wordt dat met tal van argumenten en tegenargumenten uit mijn hoofd gepraat. Een écht doorslaande argumentering. Hij vroeg namelijk: “De zolder óók?” op een erg lugubere toon. Niet dus.

Ik begin dus maar met de slaapkamer en als die klaar is bekijk ik de volgende plaats die eigenlijk de kleedkamer zou moeten voorstellen maar waar nu tijdelijk ook Lucs platen staan. Hij is druk bezig met die te beluisteren en uit te sorteren wat weg kan en er een prijs op te plakken. Ik sla de dressing voorlopig over.

Ik ga naar de gastenkamer en beslis dat ik ook daar eerst moet uitsorteren. Er staan nog de bakken met puzzels en spullen van toen de kleindochters hier nog regelmatig een weekend waren. Bovendien staan er ook nog de plooiboxen met wol die ik tijdens corona kocht en die daar nà corona werkloos zijn blijven staan. Wat ga ik daarmee doen? Heb ik zin om daar ter plaatse in een bevlieging te gaan beslissen wat ermee moet gebeuren? Of ook maar tijdelijk overslaan?

De boekenkamer? Zelfde probleem.

Ik besluit dan maar die kamers één per één aan te pakken nà de grote kuis als een achterafke zeg maar.

Zo gaat het snel natuurlijk, al blijft er dan van een grote kuis niet veel groot over.

Uitgelichte afbeelding:

Gegenereerd met Artificiële Intelligentie – Image Creator in Bing (aangepast voor uitgelichte afbeeldingen).

Een beetje posjense

By ms

On 3 juni 2025

In Za za, ze & zo

Wat is er mis met PostNL? Misschien helemaal niks, misschien is het gewoon hun manier van werken. Maar het is vervelend.

Na het pakje dat ons gegijzeld hield vorig jaar in september, proberen we nóg meer dan voordien om een Belgische firma te vinden tussen de aanbieders, zodat het via Bpost zou verzonden worden.

Wat is het verschil?

Bij Bpost krijg ik een melding dat ze gecontacteerd werden voor de aflevering, krijg ik een melding wanneer ze het pakje ontvangen hebben, krijg ik een melding de ochtend dat het pakje in de pakjesautomaat word afgeleverd.

Bij PostNL krijg ik een melding dat het pakje via hen zal geleverd worden, krijg ik een bericht dat het maandag aan huis wordt bezorgd tussen 14.15u en 18.15u terwijl ik aangegeven heb dat het bij een afhaalpunt moet, krijg ik een bericht dat het op maandag niet lukt en dat de levertijd onbekend is, krijg ik een bericht dat het vanuit Den Haag gaat vertrekken en uiteindelijk een bericht dat het op vrijdag -precies de dag dat we niet thuis waren, we waren aan het fuiven– zal geleverd worden tussen 14.15u en 18.15u, krijg ik -op vrijdag- een bericht dat het niet lukt tussen 14.15u en 18.15u maar wel tussen 16.15u en 18.15u, krijg ik een bericht dat ze niet konden leveren omdat we niet thuis waren, krijg ik een bericht dat ze het naar het dichtstbijzijnde afhaalpunt zullen brengen, krijg ik op zaterdag in de late namiddag het bericht dat ik het kan gaan afhalen in een -andere- winkel.

Wat we onmiddellijk doen want Luc zat op dat pakske te wachten.

Achteraf gezien is toch alles goed verlopen? Behalve die twee dagen dat we ons -een beetje- gegijzeld voelden omdat ze misschien zouden komen?

En dan wil ik ons verkozen afhaalpunt wel efkes aanpassen want die winkel sluit eigenlijk om 18u en dan blijkt dat ik helemaal niet meer kan kiezen wélk afhaalpunt. Ik kan enkel aangeven dat het rechtstreeks naar een afhaalpunt moet, wat ze dus eigenlijk óók niet doen.

Wie dit log nu leest en denkt: “Dat is veel te veel informatie” … Awel dat vind ik van PostNL ook, dat ze veel te veel zitten te informeren over dingen die dan weer niet kloppen om uiteindelijk toch maar weer voor ons deur te komen staan, terwijl ik aangeef dat ik dat niet wil.

Eind goed, al goed, maar dat gedoe in de toekomst liever niet meer.

Uitgelichte afbeelding:

Gegenereerd met Artificiële Intelligentie – Image Creator in Bing (aangepast voor uitgelichte afbeeldingen).

Goeie oplossing

By ms

On 2 juni 2025

In Za za, ze & zo

Op Ons-Heer-Hemelvaart wou Luc naar de grote rommelmarkt, waar we al eens waren.

Met de volkstoeloop van toen en het gebrek aan parking in ons achterhoofd zagen we dat uiteindelijk niet zitten.

Gisteren zondag stond de Grote Prijs Vermarc¹ -waar we ook al eens waren- ineens op de agenda, koers voor U17. Oorspronkelijk dacht Luc dat die in augustus was. Dat was dus niet zo.

Rekening houdend met de aard van het parcours en parkeren op de grote steenweg zagen we dat uiteindelijk ook niet zitten.

“Dat is weer thuis zitten” dacht ik. “Dat is weer thuis zitten” zei Luc.

Op zaterdag wist Luc te vertellen dat er op zondag rommelmarkt was in Laar en hij opperde om er eens een kijkje te gaan nemen …

We gingen. We zaten niet thuis. We bezochten een rommelmarkt. Koers zagen we dan wel niet maar wielertoeristen des te meer.

____________________
¹ https://www.groteprijsvermarc.com/2-daagse-u17″>Het Nieuwsblad

Het stickerboek

By ms

On 1 juni 2025

In Za za, ze & zo

We kregen een zevental boeken van Bollie, ze waren niet van haar, maar ze waren haar gegeven, voor ons, voor de boekenmarkt.

En ik toog aan het werk: boeken nakijken of ze in orde zijn, kijken of er minpunten aan zitten en vooral … stickers verwijderen.

En daar krijg ik de kouw seskes van, want dat snap ik niet. Het hangt er wel een beetje vanaf wélke sticker. Je heb die die je gewoon bij een kantje vastneemt en er zo afhaalt maar je hebt de halstarrige, vastgelijmd als leek het voor de eeuwigheid zo bestemd.

Dan krijg je die bovenlaag er af maar blijft er een lijmrestant over waar je mee aan de slag kan.

En dàt vind ik niet kunnen. Je koopt een boek, je betaalt het relatief duur en dan zit daar nog zo’n stinksticker op om reclame te maken voor de verkoper?

Er zat er één bij en dan begint het: wie zal het halen … ik of de sticker. Als je maar weet dat ik nooit opgeef.

Een nieuwe golf?

By ms

On 31 mei 2025

In Za za, ze & zo

Net nu we -nog eens- een uitnodiging kregen voor een verjaardagsfuif en we toezegden, lees ik dat een nieuwe coronavariant wereldwijd opmars maakt¹.

Het is zelfs zo dat we al omringd zijn door het beestje, al heeft het zich bij ons -in België- dan nog niet present gemeld en zijn er ook geen sporen van gevonden in het Leuvens rioolwater.

En die fuif dan? Kun je zulk risico dan nog nemen En dat zonder masker

…

Natuurlijk gingen we.

Gisteren.

____________________
¹ Het Nieuwsblad

Mijn corpus en Baskuul

By ms

On 30 mei 2025

In Za za, ze & zo

Zucht! Zucht! Zucht!

Dit wordt een zaaglog, een tirade tegen mijn corpus, tegen Baskuul én tegen het binnenhuisveloke.

Had ik in 2020 mijn goeie bmi bereikt, kwam Corona roet in het eten gooien en dat veroorzaakte weer wat meer corpus dan het mocht zijn.

Nu is het niet dramatisch, maar ik krijg het er niet meer àf! Zucht!

En dan maak ik eigenaardige dingen mee.

Een voorbeeld? we gaan met Bollie en Kleindochter naar een sportevenement. De volgende dag ben ik ergens onderweg 500gr. kwijt geraakt. Ik juich! De volgende dag hebben er al 300 de weg teruggevonden. De dag erna nóg 300. Ik zucht.

Ik rijd dagelijks met mijn binnenhuisveloke. Nu heb ik van een halfuur per dag al twee keer drie kwartier per dag gemaakt. De eerste keer werkt dat. Maar geen twee keer. Zucht!

Nu heb ik de snelheid verhoogd. De eerste keer werkt dat. Maar geen twee keer. En ik zucht.

Ik wil dat wel nog naar een uur per keer brengen maar ik kan nu ook niet met hele dagen op dat binnenhuisveloke gaan rijden en mijn gewicht is echt niet dramatisch …

… maar ik voel het bij het wandelen. Zucht!

De nieuwe buren

By ms

On 29 mei 2025

In Za za, ze & zo

Sedert een goeie week wonen er mensen in de nieuwbouw. We hebben dus nieuwe buren.

Sedert een goeie week komt er een onbekende kat op onze vensterbank zitten. Ik mag katten, die kat mag dat.

Alleen zit ze heel gefocust het vogelvoederhuisje in het oog te houden.

En dat net nu, nu moeder mees vandaag met minstens twee van haar jonge kinders kwam aanschuiven om ze te voeden.

Dat zint me al iets minder.

Uitgelichte afbeelding:

Gegenereerd met Artificiële Intelligentie – Image Creator in Bing (aangepast voor uitgelichte afbeeldingen).

Het rond punt mét en zonder

By ms

On 28 mei 2025

In Za za, ze & zo

Nu zag ik gisterenmorgen hiernaast in de kantlijn staan dat ik het exact één jaar geleden over die kunst op ronde punten had gehad en ik dacht: “Oh ja, dat is juist, ik heb er vorige zondag ook nog foto genomen van een rond punt”.

Dat kwam alzo, we reden naar huis en ik, fungerend als gps, zei: “Aan het rond punt recht door, aan het volgend rond punt richting Brussel volgen”.

Alleen haperde de chauffeur wat me de tijd gaf om én dat rond punt te fotograferen én te zeggen welke richting we uit moesten.

De commentaar kwam van achteruit. Bollie vond het namelijk nogal overbodig om een rond punt op te smukken met …

(Lees verder onder de foto)

Zelf vind ik het wel iets hebben en eigenlijk best geslaagd.

Eens in de goede richting zei ik: “Er stond geen wegwijzer richting Brussel” wat Kleindochter beaamde.

En ik vergat het rond punt en het hele voorval, tot die kantlijn me er aan herinnerde.

____________________
Een beetje achteraf: L’Avenir – Les fourmis du rond-point sont devenues le symbole frasnois

De domme vragen

By ms

On 27 mei 2025

In Za za, ze & zo

Ik ben een krak in het me afvragen van domme dingen. Ik ben dus ook een krak in het domme vragen stellen. Ik wéét dat. Dat heeft men me mijn hele leven al gezegd. Zolang ik de logica van mijn eigen vragen snap is er, volgens mij, geen vuiltje aan de lucht.

Alhoewel, deze keer valt het uit de lucht.

Het werd tijd dat het ging regenen. Ik weet dat ook. Iedereen is blij dat het regent. Ik begrijp dat.

Maar waarom moet het dan altijd zoveel koeler worden. Kan het niet gewoon regenen met zomerse temperaturen?

Dan konden we op ons koerke bezig zijn en direct staan douchen.

Ik wéét het … dom gedacht.

De schrik van de buurt

By ms

On 26 mei 2025

In Za za, ze & zo

Sus en Schuur zaten in hun stamcafé “De Kwade Barbier” en keken wat sip naar het bodempje vocht dat er nog in hun glas was.

“Mijn geld is op” zei Sus.

“Mijn geld is ook op” zei Schuur “en Zotte Jef zou misschien wel op de poef iets schenken, maar Marie Lawijt wil dat niet. Ze wil boter op de plank en brood bij de vis”.

“Willen we op rooftocht gaan, we zijn toch voor iets de schrik van de buurt” stelde Sus voor.

Ze keken elkaar samenzweerderig aan.

Die avond bewogen zich twee donkere figuren in het steegje achter de tuintjes van het dorp.

“Hier?” vroeg Sus. “Neen” zei Schuur “hier zit ne kwaaien hond”.

“Echt?” vroeg Sus. “Ze hebben hem juist gehaald in ’t asiel” wist Schuur.

“En bij Mariette?” vroeg Sus. “Ook niet” zei Schuur “Mariette heeft een dikke knuppel achter haar achterdeur staan”.

Ineens doemde een indrukwekkende schaduw op in het steegje.

“Oei” zei Sus.

“Oei” beaamde Schuur.

“Gedomme, Sus en Schuur” zei de wijkagent “maak dat ge terug in ’t rusthuis zijt of ik pak ulle rollator af. Jullie pensioen wordt morgen gestort”.