Tijdens de energiecrisis van een paar jaar geleden doofden de gemeenten hun straatverlichting.
Sedertdien stap ik ’s nachts uit het bed, doe mijn pantoffels en badjas aan op het gevoel en loop op oriëntatie naar de deur, knip het licht op de overloop aan, alles in het donker om Luc niet wakker te maken. Dat gaat vlot, heel vlot zelfs.
Behalve die nachten dat mijn oriëntatie het vertikt en zegt: “Zoek het zélf maar uit” en ik in het donker voor die deur kom te staan en moet tasten naar die lichtknop en die deur zich afvraagt of dat nu ongewenste intimiteiten zijn of dat ze gewoon geapprecieerd wordt.
Ondertussen las ik wel dat her en der de verlichting ’s nachts terug aanbleef, maar in Landen bleef het donker.
Een paar dagen geleden -toch al een week en twee dagen- geleden, zie ik dat Luc me een bericht heeft doorgestuurd waarin ik kan lezen dat Landen ook ’s nachts de verlichting gaat aanpassen1 aangezien ze nu alle straatverlichting van LED-lampen hebben voorzien.
Dee voorbije nachten was er ’s nachts nog niks te zien.
Voorlopig is het dus nog altijd hopen dat mijn oriëntatie mee wakker wordt.
____________________1 Het Nieuwsblad