Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Pakkende verhalen

Op nieuwjaarsdag verlaat de twintigjarige Nicholas Simmons zijn thuis en hij laat al zijn gerief, zoals portefeuille, gsm, … achter.

Op zes januari leest mske in de gazet dat hij is teruggevonden dankzij een foto van daklozen in de gazet en nu is hij met zijn familie herenigd. Dat noemt de gazet een klein mirakel.

Het kan aan de gazet liggen, verkeerd verteld of zo. Dat heeft mske natuurlijk nog eens extra gegoogeld. Het kon aan ons liggen ook hé.

Maar dan zei mske: “en wat was mis met gewoon naar huis gaan?”

“Ja” zegt Slow en hij zucht zowaar “ik was daarnet ook een uur verloren hé”. En dat was waar, hij was naar de winkel.

mske zucht ook als ze zegt: “gelukkig reed je hier dan per toeval voorbij”. Dat vindt Slow ook en hij zegt: “alle sjaans dat ik dacht dat dat hier herinneringen opriep”.

En ze zuchten alle twee van opluchting en doen nog maar eens een gek danske.

Previous

Je kon er niet naast kijken

Next

John Luther

4 Comments

  1. bea

    Vreemd verhaal….maar ja, het is dan ook Amerika Al was het daar niet echt het weer om 5 dagen onder een brug te gaan logeren.

  2. Hij wist z’n naam dus nog.. erg in de war kon ie dan niet zijn nee. Echte Amerikaanse opgeklopte drama.. en het dan nog een wonder noemen pfff!

  3. Gettie

    Hier ten huize moet het een bedevaartplaats worden, de zonen vonden vroeger na een nachtje stappen de weg terug naar huis, zo zonder hulp van derden. Dat is pas een mirakel hé.

  4. Toch wel erg toevallig dat juist die man op de foto kwam. Het lijkt eerder een opgeklopt verhaal bij gebrek aan beters zeker.

Wat denkte daarvan?

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén