Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

De grapjassen van de Royal Mail

We kochten kaartjes. We kochten ook postzegels. “Ze moeten naar België” had Luc benadrukt. De postzegels waren enkel verkrijgbaar in boekskes van twaalf.

We schreven de kaartjes, plakten de zegels en stopten ze in de brievenbus.

Eens thuis hoorden we niets van kaartjes. Niets, niemandal.

Luc begon zich zorgen te maken en dan gaat hij googelen. Hij keek verschrikt. “Dat wicht heeft ons goed liggen” zei hij. Hij bekeek de overblijvende postzegels beschuldigend toen hij zei: “ze verkocht ons postzegels die maar iets over de helft van de vereiste waarde zitten”.

Tja, die kaartjes zouden dus nooit toekomen.

Vorige week dinsdag, toen we Amke en Ella gingen halen, bedankte Bollie ons voor ons kaartje. Bij Zoneke was het ook toegekomen, zei ze. Maar ze lachte toen we die historie van die te weinig gefrankeerde kaartjes vertelden. Ze zei: “jaja, ze hebben dat er in het groot opgeplakt”.

Midden op het kaartje jandorie! Echt om te zeggen: “jullie hebben een kaartje van een poefer gekregen”

Achteraf gezien, nadat we de sticker er af gepeuterd hebben, hebben we bedacht dat onze kaartjes wel erg goedkoop het kanaal over gekomen zijn.

Maar ik denk niet dat we dat volgende keer nog gaan riskeren. We gaan de postzegels gewoon in een postkantoor halen.

Previous

Schipper mag ik overvaren

Next

Roodborstje pik

2 Comments

  1. kan nog goedkoper: ooit kregen we onze kaartjes gratis omdat haar dochter in Brussel woonde en we haar misschien kenden en “wilden we haar de groeten doen?”
    Het kan ook erger: met een buslading in Turkije, allemaal kochten ze kaartjes op hetzelfde moment gedirigeerd door de gidse “dan waren we daar al vanaf”, in een postkantoor voldoende gefrankeerd. Geen enkel kaartje kwam toe. Ik deed gelukkig niet mee, iets in mij protesteert tegen opgelegde “kuddegeest” )

  2. Gettie

    Een 6tal jaar geleden op reis in Rajasthan, hotel in the middle of nowhere, mooie kaartjes in hotel, en heel toevallig hadden ze geen postzegels. De brave lieve meneer aan de receptie zou voor ons de postzegels kopen en plekken en posten. Wij gaven hem nog een extraatje, sukkelaars dat wij zijn hahaha. Natuurlijk zijn die kaartjes nooit aangekomen. Ik kan daar heel hartelijk om lachen omdat wij zelf de onozelaars zijn geweest.
    ps,trouwens een mooi kaartje en de megagrote sticker ging er goed af .

Wat denkte daarvan?

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén