In de bibliotheek. En neen mske is niet aan de drugs, niet aan de alcohol en ze rookt niet. Ze heeft geen last van hallucinaties noch ziet ze spoken bij klaarlichte dag.

In de bibliotheek dus, stond een dame die een boek besteld had, waarop de bibliothecaresse ging kijken of het boek al binnen was, maar dat boek was nog niet gekaft. De dame gaf even de indruk dat ze op het kaften ging wachten, maar toen ze hoorde dat dat pas morgen ging zijn besloot ze toch maar terug te komen.

Na haar stond een meisje en dan mske. Het meisje sprak niet goed Nederlands en fluisterde haast. Het meisje bracht drie boeken terug en verkeerdelijk twee strips die haar broer had geleend, waardoor twee door haarzelf geleende strips ontbraken. Nu ja, dat werd simpel opgelost door op de kaart van de broer die strips te doorstrepen. Maar waarom de bibliothecaresse daarom zo luid moest spreken dat de ganse zaal kon volgen wat ze te zeggen had begreep mske niet, temeer daar de vrouw net deed of ze het meisje niet goed verstond.

Ondertussen kwam er achter mske een soort van skater binnen, broek op de knieën, klak achterstevoor en hij liep op de manier van een cowboy die net een wilde bronco tussen de knieën had gehad en het één en ander gekneusd had. Die liep de wachtrij voorbij en ging wat terzijde staan draaien en ongeduldig zijn.

Toen het mskes beurt was begon die rekel plots te snurken … met zijn ogen open. Maar dan echt en opzettelijk te snurken.

De bibliothecaresse liet mske in de steek, vroeg aan “dat”: “wou je iets vragen?” waarop “dat” neen schudde en de vrouw vroeg: “wou je een diskette” en “dat” ja knikte.

Toen mske vertrok zei ze uit pure gewoonte: “nog een leuke dag verder” maar eigenlijk vroeg ze zich af of ze niet beter had geknord als de varkens.