mske had alle sportwinkels van de kustlijn opgezocht en op een lijst gezet. En Slow had die lijst bestudeerd en beslist dat hij een voorkeur had voor de Primo want daar kan je tenminste rustig rondkijken zonder dat er ene achter je hielen hangt nét of je de ganse winkel wil leegroven. Dat begrijpt mske, ze heeft daar ook een grondige hekel en een allergie aan.

Die Primo is op de Torhoutsesteenweg en omdat mske in het weekend dus liefst de auto aan de kant laat, bekeek Slow welke halte van de tram ze moesten hebben. Hij zei er wel bij dat hij de Torhoutse- en de Nieuwpoortsesteenweg niet uit elkaar kon houden. Natuurlijk stapten ze af op de Nieuwpoortsesteenweg. “Och”, zei Slow, “dat is enkel rond het vliegveld stappen en we zijn er”.

En mske zag vliegveld zover ze kon zien en dacht “ojee”! Want mske wandelt en stapt graag maar niet naast een druk bereden baan.

Maar ja, van de de nood een deugd makend konden ze dit stapke dan maar laten tellen voor de dagelijkse stapbeurt.

Zoef! Zoef! Ginder staan gebouwen, zou het daar zijn? Bocht in de baan … neen, dat zijn geen gebouwen van een steenweg. Dag eendjes, ik doe of ik jullie niet zie hoor, je moet niet bang zijn; ik ben eendjesminnend mske. Aha, jullie doen ook of je ons niet ziet, goed zo! Grrrrrrrrrraaaaaaaaauuuuuw! Zoef!

Er komt hen een fietser tegemoet en die rijdt op het voetpad, nochtans is het hiernaast een fietspad. Ja toch? Ja toch! Zoef! Zoef! Zoef! Slow houdt zijn adem in en steekt zijn borst vooruit. Hij ziet er even uit als Jan Spier bij Nero. mkse moet lachen en de fietser wijkt uit.

Weer een bocht, verdorie nu nog wind op kop. In de wind mag je niet lachen want dan slik je lucht en dat is niet goed voor gasvorming! Mond dicht en doorstappen. Aha! Een Pecotex logo, nog wel heel erg minitatuur maar dat is in elk geval de steenweg. Met gesloten mond, ook voor de gasvorming zeker, trekt Slow mskes aandacht op iets in de beek! “Ach”, zegt mske, “dat is nog een jong”. Zoef! Iepe-iepe-iepe-iepe! Met knarsende remmen stopt de mercedes en vraagt de weg. Slow blijft staan, mske stapt door, want het is wind op kop en Slow heeft benen die twee maal zo lang zijn als die van mske. Zie je wel, daar is hij weer!

Rare schapen, zo helemaal gevlekt. Allemaal met een zwarte bril en zwarte vlekken op hun poten. Brommer gaat op het fietspad rijden. Hm, de ram die daar tussen zit heeft ferm zijn best gedaan; practisch alle ooien zijn gemerkt door zijn activiteiten. Weer een bocht in de weg en geen Pecotex meer te zien, wel een Superconfex. Ha, een beetje uit de wind. Weer eendjes! “Dat zijn dan ook jonge” zegt Slow. “Maar neen” zegt mske “dat is een volwassen koppel”. “Jamaar” zegt Slow “die andere was groter …?” “Natuurlijk” zegt mske “maar dat was een gans”. “Och ja, dat is waar ook” zegt Slow. Zoef! Zoef! Zoef! Zoef!

Aha, een oversteek! Er komen een mercedes en een BMW uit. Natuurlijk willen die even op het voetpad gaan staan … ah neen, dat is buiten Slow gerekend, die zet even een stapke rapper zodat de BMW hen eerst moet doorlaten. Als er nu maar zwembroeken zijn in Slow’s maat. Stel je voor dat … Bocht in de weg en weer wind op kop. De pot thee die mske gedronken heeft begint te werken. Ook die eigenaardigheid aan die rechterteen laat zich voelen. Maar het logo van de pecotex is zichtbaar. “Kijk” zegt Slow “daar is het einde van de startbaan”.

Bocht in de weg. Oh neen, die gebouwen die mske al zo dichtbij zag, zijn die van een handelaar in mobilhomes, de Torhoutsesteenweg is nog verder. En mske zegt dat ze eerst iets wil gaan drinken. Mensen zijn rare wezens. Ze zeggen dat ze iets willen gaan drinken terwijl ze eigenlijk iets anders willen.

Veel mobilhomes! Oude en nieuwe en afgeschreven en er staan mensen buiten te onderhandelen. Aan deze zijde ligt het voetpad natuurlijk open, dus oversteken maar en natuurlijk is het rood. De Mac Donalds dan maar en mske heeft al zo een hekel aan de Mac Donaldsen en de Quicks van deze wereld.

En in de Primo vinden ze uitgerekend één zwembroek in Slow’s maat. Een zwarte short! En verder niets! En mske dacht “grom” maar verder niets. Want Slow had gezegd dat hij enkel een zwembroek in shortmodel wou van een neutrale kleur. En boosaardig mske had gedacht van hem toch even een model te laten passen dat zij mooi vindt. Zo een aanpassend met een klein beetje pijpjes. Noppes dus! Maar Slow heeft een zwembroek.

En mske wou niet te voet terug en Slow wou niet te voet naar het station, dus hebben ze daar maar een bus gepakt en die aan het station in goede staat terug afgeleverd.

De paella smaakte daarna zeker drie keer zo goed.