Nog zo een figuur waar mske altijd haar bedenkingen bij gehad heeft was Tijl Uilenspiegel. Als je dat boek las … en dat mocht je dan lezen maar zeker niet doen. Maar dat vond mske al geen schelmenstreken meer maar regelrechte afzetterij.

En soms had mske de indruk dat er sprake was van twee Tijlen! De Tijl die bij haar ouders aan de muur hing en de schurk uit het boek.

Later hoorde ze van Tijl-kenners dat hij blijkbaar een Duitser was. En nog blijkbaar zou dat verhaal waar zijn. Vanwaar komt die stamplaats Damme dan?

Ach ja, ze zijn waar ze horen, in hun fantasierijk, maar toch vindt mske het maar eigenaardig dat men vroeger nooit heeft gesnapt dat dergelijke boeken toch bij kinderen een verkeerd beeld opriepen.