“Owkee jongens” zei mske tegen John Foggerty en kompanen “eens kijken of ik jullie nog aan kan”.

mske zette zich op haar veloke, koptelefoon op haar oren, volume op luid en een boek van Agatha Christie in haar handen, kwestie van eens uit te proberen of dat zou lukken. En het lukte zo terwijl ze er “Suzy Q” doordraaide. Bij “I put a spell on you” en “Proud Mary” lukte dat al veel minder, want én fietsen én luisteren én lezen én bovendien nog meezingen, dat was te veel.

Toen ze aan “Bad Moon Rising” begonnen had mske het al door, Agatha moest efkes geduld hebben want mske draait die pedalen rond op het ritme en niet op anderhalve slag.

“Morgen weer?” vroeg ze toen ze van haar stalen ros was gestapt, haar fietspantoffelkes weer aan haar stuur had gehangen en de CD terug in zijn hoezeke stopte.

En dan heeft ze nu een afspraakske met Agatha.