“Koop mij” zei het kastje op de foto en oogde mooi en mske vond het echt wel een mooi kastje.

Maar het past niet bij de woonplaatsmeubelen en niet bij de bovenmeubelen en ook niet … en mske dacht “jà” maar zei “neen”.

En ze gingen de schommelstoel en de paravent halen en zagen het kastje in het echt. “Koop mij” zei het kastje nog eens en oogde nog mooier. En Slow keek ook even naar het kastje, maar het past niet bij de woonplaatsmeubelen en niet … en mske zei “ja” maar dacht “neen”.

En thuis mat Slow de muur in de gang en zei: “kijk hier in de gang …” en mske zàg het kastje daar al staan, zo mooi.

Maar dan bedacht ze dat ze dan weer aan Zoneke moest vragen om te rijden en mske stoort niet graag, dus dacht ze maar weer van: “néén”.

Daarnet telefoon van Zoneke zeggende: “zeg mama, dat kastje dat je zo mooi vindt, dat krijg je van mij. En als jullie het niet kunnen laden, dan breng je het even naar Slows zus en dan rijd ik er daarna wel eens om”.