Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Anti-voetbal

Efkes uitleggen waarom mske nu niet zo bepaald begeesterd is door voetbal, meer nog waarom ze er een complete hekel aan heeft en enkel geïnteresseerd is in bepaalde zaken omdat ze Slow interesseren.

Het huis was een rijkswachthuis. Een gang met aan een zijde twee plaatsen, aan de andere zijde de trap naar boven en achteraan de keuken.

Het huis stond overvol want de keuken was te klein dus stond de keukentafel even goed in die twee plaatsen waar ook de zetels stond en de eetplaats, die niet gebruikt werd. Moe was nog van het principe van de schoon plaats. Ondanks het verbod van de dokter had moe dus toch vier kinderen en zat dat huis dus eivol. En er brandde maar één stoof.

De dubbele deur tussen de twee plaatsen in stond op zolder en de TV stond op een roltafel achter het stukske muur dat overbleef.

’s Avonds werd het ding dan richting zetels gedraaid en va, die niet 100% hoorde ging daar zo kort mogelijk bij zitten, dus op de stoel net naast de inkomdeur van die plaats, waardoor die deur tussen va en de TV kwam en iedereen die binnen en buiten wou tussen hem en de TV door moest. Veel uitleg voor niks, maar het verhaal komt nog.

Wat gebeurde nu bij voetbal! Ze mochten met hun vijf op de zetel gaan zitten en zwijgen. Geen woord mocht gesproken worden tijdens de match of hij had de TV niet begrepen. Dat hij dat niet hoorde was verwonderlijk want de TV brulde al zo hard, ah ja, want anders verstond hij het niet. En dat was iedere keer zo! mske zou zich nog bezig kunnen houden met lezen ware het niet dat die twee kleinen zich stikdood verveelden en dan maar moesten trachten zich bezig te houden, wat het beste ging met mske te treiteren. Reageerde ze, dan schreeuwde va: “zwijg”. Stompte ze dan had ze moe tegen.

Op een dag echter zei va: “ms, haal me een pintje”. mske, die toen niet beter wist of het lag allemaal aan haar, stond als een braaf gehoorzaam meiske recht, liep tussen va en de TV naar de deur om naar de kelder te gaan en werd uitgescholden: “stomme trut, zie toch voor je er voor loopt, nu heb ik net die goei passage gemist”. En ja, mske dacht weer dat het aan haar lag.

Ze weet nu beter, maar haar hekel voor voetbal heeft ze nooit kunnen overwinnen.

Previous

Beschermd: Cru

Next

Van een nurkse vader zonder kus

1 Comment

  1. 24-04-2005, 14:35:44
    erg
    zo herkenbaar, dat ik er af en toe nog verdrietig van wordt, en inderdaad, ik haat voetbal en alle ophef eromheen.

    Han

Laat een reactie achter bij Juffrouw TikReactie annuleren

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén