Slow is ’s morgens zeer moeilijk in bed te houden, dat hebben we al verteld. Maar hij kan nu toch al een redelijke nacht aaneen slapen. Volgende scenario’s spelen zich af ergens tussen 5 en 7.

Soms wordt mske wakker en dan is hij al weg, dan draait zij zich nog eens.

Soms wordt mske wakker en dan slaapt hij nog en dan houdt ze zich muisstil om hem niet te wekken, maar de natuur is niet tegen te houden en als ze dan toch … dan is hij wakker.

Soms wordt hij gewekt door een stomme sms of door iets van buiten maar dan is het scenario altijd hetzelfde, mske nestelt zich dicht tegen hem, maar dat helpt niet, want na een poosje zegt hij: “ik ga opstaan” en dan schudt mske van “neen” en zegt: “doe je noogskes nog wat toe” waarop hij steeds weer antwoordt: “die zijn toe”.

We moeten het toegeven, de conversatie is heel interessant maar mske gaat verder: “houd dan je mond nog wat dicht” en dan wordt het stil. Maar dan wordt het ook spannend, want heel af en toe, heel soms valt hij dan terug efkes in slaap.

Meestal echter komt hij af met zijn ultieme smoes: “ik moet” en daar heeft mske geen verweer tegen want zoals gezegd, de natuur is niet tegen te houden.