Men steekt de hand tot op schouderhoogte. Men beweegt de arm niet, de beweging komt van uit de pols, maar moet mechanisch zijn, klikvormig. De hand blijft rechtopstaand en scharniert op eigen as: duim naar voor als pink naar achter is en vice versa. Ondertussen knippert men niet met de ogen maar kijkt de persoon aan wie de “dada” gericht is recht in de ogen en … heel belangrijk: men lacht niet.

Met twee handen lukt het ook, maar dat is voor speciale gelegenheden.