Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

De laatste vriend

Mensen veranderen. Dat is algemeen geweten. Maar dat iemand zo kan veranderen dat die helemaal het tegenovergestelde is van vroeger, ik had het nooit gedacht.

Vroeger had ik vrienden, veel zelfs, al leerde het, niet zo veel vroegere, verleden me dat het eigenlijk voor hun eigen profijt was. Maar in die tijd vond ik dat plezant om doen.

Nu heb ik geen vrienden meer. Ik heb het geprobeerd. Ik heb het eerlijk geprobeerd, zelfs nog na Max’ dood. Ik heb het opgegeven. Het kost te veel energie om uiteindelijk weer bij niets uit te komen. Of ze gaan betuttelen, of ze maken me belachelijk, of ze gaan weer profiteren, of ze gaan me imiteren.

Ik kan mezelf wel om de oren slaan als ik boos ben geworden om maar weer een zoveelste onrecht. Terwijl ik daar jaren geleden geen probleem mee had. Ik liet gewoon iedereen over me heen lopen. Soms ergerde me dat wel, maar hé, ik was toch die die nooit van tel was geweest en ik zou niet geweten hebben hoe ik het moest oplossen. Nu sta ik bekend als iemand die snel boos wordt.

Dat ergert me ook, want dat is niet zo, al is het ergens wel zo. Er zit meer achter. Ik ben de vriendelijkheid zelve maar je moet me geen aanleiding geven want ja, mijn persoonlijke grenzen zijn afgebakend met pinnekesdraad.

Previous

De droomreis

Next

Harlingen

15 Comments

  1. Jammer is dat. Ik heb zelf niet veel vriendinnen maar zij die er zijn zijn er al 35 jaar en langer. En ja, als je grenzen begint aan te geven haken er heel wat mensen af.

    • ms

      Jammer? Ik weet het niet. We zijn in mijn jeugd te veel verhuisd om nog contact te hebben met klas- en/of schoolvriendinnen.

      De vrienden van erna verdwenen bij mijn scheiding.

      En wat erna kwam?

      Ik las wel ergens dat het moeilijker wordt om vrienden te maken als je ouder wordt.

      Gelukkig hebben we nog kennissen.

  2. Ik kan alleen voor mezelf spreken he. Die momenten met vriendinnen zijn een belangrijke aanvulling bij mijn gezinsleven.

  3. Jij hebt toch de allerbeste vriend die een mens kan hebben? Vriendinnen, ook niet zo’n goede ervaringen mee, goed om zo nu en dan eens oppervlakkig over koetjes en kalfjes te babbelen met niet te veel details, tussendoor ontspannend toch soms. Enne, dat snel boos worden: zou dat met de leeftijd meekomen? (Heb ik ook)

    • ms

      Inderdaad. En eigenlijk is het alles wat ik als jong meisje altijd wou: een metgezel.

      Leeftijd? Het kan. Maar dan leeftijd uit ervaring en niet leeftijd in jaren. Ik denk altijd dat het bij mij komt omdat ik altijd alles tolereerde en relativeerde en dat het zich uiteindelijk toch tegen mij keerde.

      Ik sta nu op mijn strepen.

  4. Weet je wat nog: mensen die dénken dat ze jouw beste vriend(in) zijn en altijd in je aura komen staan. Bbbrrrr 🙁

  5. Vriendinnen heb ik maar een paar. Ik was niet gauw eigen met iemand, had als kind 1 vriendinnetje tegelijk en die miste ik niet eens in vakanties.

  6. Ik word ook snel boos, maar wat is daar mis mee. Het is hoog tijd dat wij ook eens aan onszelf denken!

    • ms

      Vroeger bekeek ik diegene die het uitlokte met een vernietigende blik. Dat vind ik beter want als je boos wordt lijkt het wel of je het je aantrekt.

Wat denkte daarvan?

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén