Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Tweede poging

Zoals gepland na de kortere versie van de voorziene wandeling van twaalf kilometer, gingen we die herdoen. We zouden langs de andere kant vertrekken en vanaf een bepaald punt dezelfde weg terug nemen.

Dat hoefde niet, meldden de mensen van Natuurpunt als antwoord op mijn mail. We konden inderdaad langs de andere kant vertrekken en in plaats van dan hetzelfde stukje weg te volgen bij het einde, konden we net voor het bos links een paadje nemen zodat we enkel niet door het bos zouden wandelen.

Dat deden we uiteraard wel, aangezien we moesten gaan kijken hoe het met die brug gesteld was. Wel het stond er hoger dan de vorige week … het water wel te verstaan. En de brug? Er waren een paar boomstammen bij op gelegd, zodat je van de oorspronkelijke brug zelfs niets meer zag. Er lagen zelfs enkele bakstenen als stapstenen, maar we waagden het niet.

We zouden het wel gewaagd hebben -natte voeten is niet prettig maar voor één kilometer zouden we het ook niet dramatisch gevonden hebben- ware het niet dat we teveel spullen bij hebben die niet nat mogen worden.

We keerden op onze stappen terug en namen het paadje voor het bos en kwamen inderdaad terug op het brede pad.

Een stuk korter? Dat was het helemaal niet. Het stuk in het bos dat we twee keer deden is langer dan aan de overzijde van het water. En bovendien liepen we het brede pad nog even een stukje af tot waar we vorige keer het reekalf zagen. Maar dat gaf niet thuis.

Deze keer nam ik wel een foto van de brug. Dit is de brug!

Previous

Voor alles de eerste keer

Next

Contacten leggen op het kerkhof

8 Comments

  1. Mooie foto maar over die brug zou ik ook niet gaan hoor.

    • ms

      De oorspronkelijke brug, die vorige week nog te zien was, lag aan één zijde nog boven water, aan de andere kant waren er al dikke takken gelegd, maar in het midden zat ze toen al onder water. Nu is ze dus verhoogd met die boomstammen en ik denk dat die bakstenen op de planken van de brug liggen.

      De vraag is echter: hoe diep is dat (zwarte) water?

      Fototoestel en filmcamera zou je desgevallend nog in een plastic zak kunnen stoppen om over te steken, maar is dat stukje zoveel moeite waard? En dan te weten dat je, om uit het bos te geraken nog over een paadje moet dat haast niet te zien is omdat er netelen groeien (waar we dus vorige week wél doorgingen).

      Maar netels? Dat is blijkbaar goed tegen reuma.

  2. Zo’n brug zou ik ook links laten liggen.

    Zonnige groet,

    • ms

      Zonder rugzak en zonder fototoestel zou ik het wel wagen, maar dan in één ruk -zonder nadenken- er over.

  3. Mooi foto’s!

  4. ms

    Dankjewel.

Laat een reactie achter bij annabergReactie annuleren

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén