Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Beste vriend

Toen Zoneke begon uit te gaan was hij altijd vergezeld van Rob. Dat was een schat van een jongen. Zijn moeder had een gloeiende hekel aan hem omdat ze was “moeten” trouwen door “zijn” schuld!
 
Toen Zoneke zijn rijbewijs haalde mocht hij met het fiëstakke uitgaan. Rob, die een jaar jonger was, reed dan altijd mee. mske had Zoneke al wel eens gezegd: “ik denk dat Rob homo is” wat Zoneke met klem afstreed want Rob had “altijd” de leukste meisjes!
 
Toen Rob een jaar later ook zijn rijbewijs haalde kwam hij zo fier als een gieter Zoneke halen omdat het nu “zijn” beurt was om te rijden. De dag nadien, stond Zoneke plots achter mske en zei: “mama, je had gelijk”. En hij barstte uit: “Dat hij is wat hij wil, maar hij had het me moeten zeggen, nu denkt iedereen dat ik er ook één ben en ik ga nooit meer uit met hem”. mske probeerde het onredelijke Zoneke te sussen want uiteindelijk zou geaardheid geen rol mogen spelen in een vriendschap. Zoneke hield echter woord … voor een jaar! Toen draaide hij bij en gingen ze af en toe weer samen eens weg, tot Rob voor zijn werk in het buitenland ging wonen.
 
Op een dag werd er gebeld en stond Rob samen met zijn vriend voor de deur. mske liet hen binnen en vertelde hen waar ze Zoneke konden vinden. Rob’s moeder had haar zoon de toegang tot “haar” huis ontzegd. Zijn vader was hem daarop achterna gekomen en had gezegd dat hij “daarom” niet moest wegblijven maar op tijd moest verwittigen als hij kwam, dan konden ze ergens afspreken.
 
Het koppel woont nu in Amsterdam maar ze waren wél gevraagd op de trouw van Zoneke.

Previous

Opzij, opzij, opzij

Next

Klein verhaaltje

1 Comment

  1. 21-08-2003, 17:29:19
    Schandalig
    Ik vind het schandalig van die moeder dat ze haar zoon daarom verstoot. Wat maakt het nu uit of hij verliefd is op een jongen of een meisje? Voor mij telt dat ze gelukkig zijn, dat is toch het belangrijkste?
    http://mysteriouske.skynetblogs.be
    Myst

Wat denkte daarvan?

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén