Ik zat niet op de kast … allé, toen toch niet meer!
 
Laat mij efkes bij ’t begin beginnen.
 
Sedert mske de sleutel van het huis had kwamen zij en Slow ’s morgens naar hier en brachten een vracht dozen mee met de twee auto’s. ’s Avonds laat kwamen ze dan thuis om ons eten te geven, even naar de mails en de correspondentie te kijken en te slapen. Dinsdagmorgen stonden ze op en internet ging niet open. Vermoedend dat het over een tijdelijk probleem ging zijn ze dan maar vertrokken. ’s Avonds was dat echter niet in orde en belde mske de helpdesk, die natùùrlijk al gesloten was. Dus belde ze op woensdag met haar gsm van uit het huis. Ze heeft een half uur in “hold” gestaan en toen gaf ze het op omdat ze toch de tijd niet had om op de pc te werken. Die avond, toen ze daar maar zaten te zitten en mske bedacht dat er bij “het huis” de morgen daarop ophaling van de GFT bak was, wilde ze daar gaan ontbijten omdat de vorige eigenaars de sticker van de GFT bak hadden gehaald en ze dus niet zeker was of ze die gingen leegmaken, waarop Slow vroeg waarom ze dan niet ineens daar gingen slapen. Resultaat: ze zijn alletwee recht gesprongen, hebben de matras en het beddegoed nog bij in de reeds volgeladen auto’s gefoefeld en zijn vertrokken.
 
Ik moet zeggen dat ik héél erg ontgoocheld was want ze waren eigenlijk nog niet lang daar en ik was nog niet uitgeflodderd. Ze zijn om 00.30u ± in het huis aangekomen, hebben de auto’s leeg gemaakt en zijn op de matras in de keuken blijven slapen omdat op de kamer het behangpapier nog niet volledig was afgetrokken. ’s Morgens hebben ze zich natuurlijk overslapen en werden gewekt door de voorbijrijdende vuilkar. Het eerste wat mske zei was: “vanavond haal ik Jim en de katten”. Ze sms’te naar nichtje voor Toke. En dat hebben ze gedaan!

Wordt vervolgd …