Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Loft

“Wat hebben wij toch goeie acteurs de laatste jaren” dacht mske, terugdenkend aan vroeger toen een film betekende, zo theatraal mogelijk en stijf acteren en geaffecteerd spreken. Er liepen toen komedianten rond die het beter konden dan beroepsacteurs.

De ommekeer kwam er, voor mske dan, met “de zaak Alzheimer”, al begint ze zich stilaan af te vragen of het niet eerder aan de regisseurs te danken is, want enkele oudere acteurs hebben ook in van die draken meegespeeld.

Loft, die ze dan gisteren gingen bekijken, zet de nieuwe trend verder. Vlotte babbels, vloeiende acties én een verhaal. Loft is een schitterende film, al zijn er enkele puntjes … niets dat afdoet aan de waarde van de film en mske gaat ze ook niet noemen. Moest één van de heren makers tot haar vriendenkring behoren zou ze er misschien eens over beginnen. Maar aangezien dat niet zo is, gaat mske er maar van uit gaan dat ze haar daar een afdoend antwoord zouden kunnen op geven.

Loft is een geweldige aanrader en mske gaat nu toch eens werk maken van “Aanrijding in Moskou” die ze nog niet gezien heeft.

Previous

De kleine dingen des levens

Next

De smaak van De Keyser

3 Comments

  1. De recensies gaan van goed tot matig, maar daar moet je je niks van aantrekken, persoonlijke mening telt. Sommige collega’s, die hem hadden gezien, waren ook lovend, maar vonden dat er wat hiaten in het verhaal zaten. Ik weet het niet want ik heb hem nog niet gezien. Meer zelfs, het is een eeuwigheid geleden dat ik nog een cinema heb bezocht. Ik moet al een heel eind om er één te vinden (Gent, Knokke en sinds vorig jaar eindelijk een nieuw complex in Brugge) en bovendien ga ik liever naar concerten. Maar ik heb prime, de laatste films zie ik dan met een vertraging van anderhalf jaar, weliswaar op een kleiner scherm. Kwaliteit van de Vlaamse film is er de laatste jaren flink op vooruit gegaan. Voordien waren ouwbolligheid en amateurisme troef. een paar uitzonderingen: crazy love en Brussels by night. In mijn jonge(re) jaren was ik verzot op Malpertuis van Harry Kümel. Als je die nu ziet, een draak van een film, maar bijzonder mysterieus en macabere sfeerschepping. Opgenomen in o.a. Gent en Brugge. Mijn favoriet blijft echter any way the wind blows, maar dat ligt ook een beetje aan mijn voorkeur voor weirdo’s en de combinatie met muziek. Velen vinden hem echter te trendy.

    Ik weet het, ik reageer zelden, maar als het eens gebeurd is het een hele epistel. groetjes

  2. Loft heb ik nog niet gezien ,en ik lees uiteenlopende meningen . Maar over het algemeen toch goed. Aanrijding in Moscou is een veel die blijft “plakken”.De eerste ogenblikken moet je even wennen aan de manier van acteren en zeker het dialect ,maar daarna is het een echt menselijke film. Het zien overwaard!

  3. bij dat laatste sluit ik me aan. zeer de moeite waard!

Laat een reactie achter bij oliveReactie annuleren

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén