Ik zal Het Rode Plein nooit zien
Noch de piramides
De Taj Mahal … misschien
[© ms – 14 februari 2008]
Dit verske is niet af. Misschien zal het dat nooit zijn.
Ik zal Het Rode Plein nooit zien
Noch de piramides
De Taj Mahal … misschien
[© ms – 14 februari 2008]
Dit verske is niet af. Misschien zal het dat nooit zijn.
Previous
Powered by WordPress & Theme by Anders Norén
Juffrouw Tik
15-02-2008, 05:28:55
Ik ben dankbaar voor al wat ik heb kunnen zien,
wat ik nog zal mogen en kunnen zien,
wat,wanneer,hoe om het even,
onder de zon, de maan, de sterren, de regen, de sneeuw,
hier voor mijn deur of waar dat ook moge zijn,
het heeft geen belang wat het toeval zal geven,
niets groots,
klein eenvoudig en sober
wat het is,daar zal ik dankbaar voor zijn
————
Kan erin komen dat iemand anders zich beter voelt om daar geweest te zijn en dat gezien te hebben, zie mij niet aan die piramides die interesseren mij niet, geen enkele van die plaatsen die hier opgenoemd zijn.
Ben sober ingesteld,geniet daarvan.
Verplicht niemand zelfs mijn kinderen niet het daarmee eens te zijn, zo te denken, te beleven.
Wens het ms toe als zij dat wenst om op die plaatsen ooit te bezoeken
Geen belang
—————————————————————————–
15-02-2008, 08:16:53
Ikke ?
Neen hoor, het was net de bedoeling om te zeggen dat er hier ook mooie dingen zijn. Dat je ze zo ver niet moet zoeken, maar achter die Taj Mahal stokte mijn toetsenbord.
http://mauwmauw.skynetblogs.be
ms
—————————————————————————–
15-02-2008, 19:02:45
Gun het om het even wie als ze zich daar goed zouden bij voelen om daar geweest te zijn,die tante met zoon in Australië is daar ooit een paar decenia terug naartoe geweest voor enkele maanden,haar reis was voorzien met overstap te London en over het hoge noorden,onvoorziene omstandigheden,mist of zoiets vlucht uitgesteld,andere route,kregen een kaartje met de Taj Mahal erop,was dat verschieten,ze was voor enige tijd weg,verhaal pas nadien gehoord,hadden het wel door en hoopten dat ze niet ergens verloren gelopen was,er waren geen GSMs voor een smsken en telefoneren bij aankomst was niet zo direct de gewoonte,zijn ooit een 2-tal telefoontjes geweest wegens toch even proberen of zoiets goed lukte en voor als er iets serieus zou gaande zijn,heb al ongeveer 30 jaar geen contact meer,de tante is overleden,haar zoon in Austalië ook en van die zijn kinderen woont er énen op Java,heb met de rest van de familie hier bij huis ook geen contact,doe dat verhaal niet.Nu die tante die besefte zelfs niet hoe en waar dat ze rondloopte in die verre oorden,dat mens stond daar ver vanaf,ze ging haar zoon en kleinkinderen bezoeken,waarvan één daar geboren was,ze hadden elkaar in 20 jaar niet meer gezien,heeft daar nooit behoefte zelfs aan gehad daar verhalen over te doen,ik ben ook beetje zo,is soms meer uit socialen hoek dat ik iets vertel of omdat ik er ergens niet echt onderuit kan uit beleefdheid,niet dat ik mijzelf wil wegstoppen,maar voor mijzelf hoeft het niet dat ik alles over mijzelf vertel,heb er wel geen probleem mee dat desnood te doen,vond nu wel sorry als het in een verkeerd keelgat vliegt,dat je Slow dat wit paard erbij had mogen geven,is tenslotte maar beeldspraak,ben niet zo voor speciale dagen dan is de naturel ervan af,wordt daar dan ook veel mee overdreven
Geen belang