Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Wat mijn is niet dijn is

Waar beginnen? Chronologisch? Neen, toch maar niet. Net zoals in de beginfase van dit blog gaan we het maar weer vertellen, zoals het in ons gedacht opkomt.

Zoneke en Zus zijn de twee oudste kinderen en zodoende had mske de volledige baby-uitzet gekocht en/of gekregen. Zoals het nogal dikwijls gaat in familieverband, werden ook hier die spulletjes doorgegeven. Van mske aan Broer, van Broer aan de de boosaardige … Toen echter kwam Nichtje en voor zover mske wist, ging alles terug naar Broer.

Tot de dag, jàren later, dat mske haar draagrugzak beloofde aan een vriendin. Die was niet bij Broer. Broer beweerde zelfs dat hij die nooit had gehad.

Moe grijnsde en zei dat de boosaardige alles had verkocht op de vlooienmarkt, zo hadden ze toch een mooie zakcent verdiend.

mske interpelleerde de boosaardige daarover die zei: “ség ms, jij had die toch niet meer nodig”.

Niemand vond dat de boosaardige haar boekje te buiten was gegaan … neen, mske was de lastigaard, omdat ze liever haar eigen draagrugzak aan een vreemde had uitgeleend.

Previous

Wiet van Broeckhoven

Next

Johan Janssens

1 Comment

  1. 05-12-2006, 19:01:13

    Lenen is niet altijd een goede manier. En als je dan iets aan iemand uitleent en die geeft het dan nog aan iemand anders!
    Groetjes ms’ke
    http://emmy.skynetblogs.be
    emmy

Laat een reactie achter bij Juffrouw TikReactie annuleren

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén