Ze heeft de koe bij de horens gegrepen en de knoop doorgehakt. Vanmorgen stond mske op en zei tegen Slow: “pakt u tesamen, we gaan naar de kwaffeur”.

Sedert mske wist dat het meisje niet meer bij Kreatos werkte, was het weeral prijs. Ze wilden eigenlijk zaterdag gaan, maar nu ging dat natuurlijk niet en dus besloot mske op maandag te gaan maar toen kwam de bedenking dat die toch wel duurder waren en dan dacht mske eerst een afspraak te maken bij ene en als dat niet lukte vóór de feestdagen toch maar bij de Kreatos langs te gaan en toen dacht ze … “Foert! Met zo ne kop blijf ik niet rondlopen, ik gà” en zodoende pakte ze vanmorgen Slow onder haren arm en zei tegen haar sjakosj dat ze naar de kwaffeur gingen.

Resultaat? Als ze met haar hoofd schudt dansen haar krullekes toch terug, maar ze zijn niet allemaal daar, die krullekes. “Dat komt door het weer” veronderstelde dat meiske. Op te lossen door ne permanant maar dat vindt mske nu precies een beetje een raar woord. Ze gaat eerst eens proberen om dat te drogen op de geheime mske-manier. Lukt dat niet, kan het zijn dat ze nog eens een haarvitaminekuur doet. Lukt dat niet, dan is het nog tijd om eens aan die permananten dinges te peizen. Want mske is een beetje bang voor die ingelegde krullen, moe had dat ooit eens gedaan bij mske en toen had mske een beikeskop en dat is dialect voor een bepaald soort kapsel dat mske niet echt ziet zitten.