“Hier ligt een muis” zegt Slow als hij de deur van de keuken doorgaat. “Kan niet” zegt mske “we hebben geen muizen”. Slow kijkt nog eens naar de vloer, kijkt naar mske en zegt niks.

“Verdorie” denkt mske “is hij nu aan het grapjassen of niet?” We wonen hier bijna vier jaar en tot nog toe is hier geen enkele muis gesignaleerd.

mske groebbelt de colalightfles en de colalightbierpul bijeen en rept zich naar de keuken. Wel ja, het beest is wel degelijk een muis, maar dan een spitsmuis, en zo dood als een dode muis maar zijn kan.

“Gelukkig hebben ze ze alleen maar vermoord” denkt mske “en er geen stukken uit gebeten”. Het zou anders een appetijtelijk ontbijt geworden zijn. Sommige katten zijn toch echt kannibalen hé.