Na anderhalve week à twee weken gewekt te worden door een stationair draaiende auto onder het raam, zei mske vanmorgen tegen Slow dat die er ook mee mocht gaan ophouden.

“Dat is de gazettenman” zei Slow. Wel ja, het kan kloppen, het brommergeluid is al een pozeke niet meer te horen. Ach ja, nu ze aan het brommergeluid gewend waren, gaat hij efkes op een auto overschakelen.

Al bij al is het op dat moment toch ver half acht en kunnen ze aan opstaan beginnen denken. Bizar eigenlijk dat Slow toen al niet lang op was!