“Wat gaan we doen?” vroeg Slow. Door onvoorziene omstandigheden was de voorziene uitstap al afgeblazen en zijn ze pas rond de middag vertrokken. Toen begon het daar zo stillekes te miezeren.

“Wat gaan we nu doen?” vroeg Slow. Ze hebben dan wat anders gedaan en er nog een leuk ideetje voor later eens aan over gehouden.

“Wat gaan we eten?” vroeg Slow, want hij had geen zin in … Daarover meer in een ander verhaalke. Omwille van parkingproblemen belanden ze uiteindelijk in een GB. Maar daar waren dus enkel sandwichkes en brood … zoals in elke GB.

“Wat zouden we daar bij eten?” vroeg Slow. mske keek naar de file aan de kassa en zei dat ze daar geen zin in had.

“Wat gaan we dan nu doen?” vroeg Slow.

“Ga je nu nooit stoppen met vragen” zei mske “ik wor der onnozel van, ik heb zo ne kop” en ze wees een omvang aan van driemaal een normaal mskes hoofd. En toen ze Slow’s verschrikte gezicht zag, begon ze te gniffelen, omdat ze besefte dat ze dat al in jaren niet meer gezegd had.