« …

Toen Zus en Zoneke om 2.30u vertrokken, werd er snel afgeruimd en zaten Slow en mske hier nog wat stil de avond te overdenken.
 
En mske dacht aan Ex, die er niets bij won of verloor of Zoneke nu wel of niet een geschenkje kocht voor Slow.
 
En ze dacht aan de blonde jongen waar ze ooit mee huwde en aan de waanzin die zo langzaam bezit van hem had genomen.
 
En ze dacht aan Boeke, die wel de geschenken wil, maar niet de gever.

En ze dacht aan SS die de man niet wil, maar hem ook niet aan iemand anders – noch hem een eigen leven- gunt.
 
En ze dacht aan alle vrienden die hun wensen hadden overgemaakt via mail, privéberichtjes via het forum, sms’kes. En ze wou dat het hun goed ging.
 
En ze dacht ook aan ons, want ze zette ons in de keuken en we kregen zelfs het vel van de kip niet, dat uitdagend achter het glazen ruitje van de oven stond.
 
En als laatste, voor ze ging slapen, bedacht ze dat ze niet iedereen het beste voor kerst wou wensen en verkoos ze de eeuwenoude wens, die ze vanmorgen reeds zette, die houdt namelijk de beperking en nuance in die mske er zelf zou aan geven.