Zoek
Toen ik kind was zag ik wel eens vrouwen het trottoir vegen in hun peignoir. De commentaar van mijn moeder daarop was ronduit vernietigend. “Dat deed je niet! Nooit!” zei ze -jawél in hoofdletters- als leek het of ik daar in mijn peignoir had staan borstelen.
Ik heb het dus nooit gedaan. En ik heb later ook nooit nog vrouwen in hun peignoir het trottoir zien vegen, waarschijnlijk omdat ondertussen de meeste vrouwen ook uit werken gingen.
De laatste dagen echter ben ik bij drie verschillende voorvallen in contact gekomen met drie verschillende vrouwen die, na tien uur in de voormiddag, nog in hun pyjama liepen mét hun peignoir er over.
Ik dacht aan mijn moeder, vroeg me af wat ze dààr zou van gevonden hebben maar dacht: “En wààrom niet?” Iedereen doet toch wat zij wil?
Ikzelf doe het niet, ik slaap zelfs zonder pyjama, maar ik trek ’s morgens wel een gemakkelijke trainingsbroek aan, met een loszittende sous-pull.
En bij écht koude dagen, durf ik daar zelfs mijn labradorblonde badjas over aantrekken. Maar ik let dan wel uitermate goed op dat ik zo de deur niet ga openen, behalve als …
Uitgelichte afbeelding:Gegenereerd met Artificiële Intelligentie – Image Creator in Bing (aangepast voor uitgelichte afbeeldingen).
)- naar binnen. Er stond een veelvoud van houten chaletjes, een veelvoud aan drank en eten en maar een paar standjes met wat je op een kerstmarkt kan verwachten.
