Wizzewasjes

Het Meerdal vs Limburgse Peel

By ms

On 26 januari 2025

Het stond er zo wat raar bij de “Last Minutes”. Er was er eentje bij “Het Meerdal” maar ook bij “Limburgse Peel” en beide bevinden zich in America.

Natuurlijk wou ik dan wel eens weten hoe ver “Het Meerdal” verwijderd lag van “Limburgse Peel”. Via Internet kreeg ik er geen antwoord op. Wel vond ik een vergelijking op CParcs¹: “Meerdal of Limburgse Peel?”

(Lees verder onder de foto’s)

Eens daar zijn we een kijkje gaan nemen. Er was een wandeling die ze een “De Omweg naar Limburgse Peel noemden”. We hebben die wel gedaan, maar de exacte afstand heb ik gemeten met Mapedometer. Het is geen kilometer.

Of het beter of slechter is kan ik niet beoordelen, we waren er niet. Het zag er wel, zo van buiten gezien, eerder wat uit zoals Sunparks van Mol terwijl het Meerdal nogal gelijkt op Erperheide.

En gelijk dat ik kreeg. Maar dan écht. Want wat kwamen we tegen toen we die omweg naar Limburgse Peel volgden?

(Lees verder onder de foto)

Het park zelf ziet er van buiten gelukkig niet zo verkommerd uit als het oude bord, maar toch niet zo mooi als Sunparks Mol, want daar ziet het er nog altijd schitterend uit. De huisjes van Limburgse Peel zijn qua inrichting wel degelijk vernieuwd, als ik de foto’s bekijk. Ze vertonen een afwerking zoals we aan de Bostalsee ook al zagen.

Zou ik het overwegen om daar te verblijven? Natuurlijk wel, maar als ik moet kiezen tussen beide, weet ik het zo nog niet. Dat zal van het moment afhangen, denk ik.

Wat vriendelijkheid betreft moet ik nu wel zeggen dat Het Meerdal één van de vriendelijkste parken is waar we ooit al waren.

____________________
¹ (Vergelijking januari 2025)- CParcs

Eerste terugblik

By ms

On 25 januari 2025

In Za za, ze & zo

Nooit had ik gedacht dat ik ooit voor dit park zou gekozen hebben. Zelf zou ik nooit overwogen hebben om het park te kiezen. Waarom? Ik zou het zo direct niet weten.

Nochtans toen ik een melding kreeg dat we drie dagen voor een erg voordelige prijs konden boeken, ging ik het eens beter kijken.

Het had wel veel van de vereisten die we hadden gesteld voor een korte vakantie in januari, zoals niet te ver van huis, geen sneeuw onderweg, … Het was dan wel geen midweek, maar het kwam ons echt wel goed uit.

Ook vond ik niet zo erg veel te beleven in de omgeving, voor ons dan want voor gezinnen met kinderen ligt dat wel wat anders. Maar er waren bossen en veel wandelpaden. Het stond dus al van voor ons vertrek vast dat het hoofdzakelijk een wandelvakantie zou worden.

En weet je wat? We kwamen al snel tot de conclusie dat het er wel erg aangenaam was en eens terug thuis beslisten we dat we er echt nog eens naartoe wilden.

Of dat nog vaak het geval zal zijn, dat kan ik niet zeggen, maar we zijn er zeker nog niet uitgewandeld.

Afblijfdag

By ms

On 24 januari 2025

In Za za, ze & zo

Zoals wel al meer gebeurde, dacht ik dat ik het al over “Afblijfdag” had gehad, maar dat heb ik blijkbaar niet.

“Afblijfdag” is de melding die ik telkens de dag vóór en de dag nà een vakantie(tje) op de agenda zet. En zo goed als altijd wordt dat gesaboteerd door omstandigheden.

Deze keer zag het er goed uit, zeer goed zelfs … tot ik die morgen van de blauwe maandag opstond en merkte dat de oplader weer kuren had gehad en dat mijn rechter hoorapparaat zo goed als plat was. Erger was het gesteld met dat voor mijn linker oor, dat was compleet dood.

Ik kan het apparaatje dan wel resetten, maar als ook dat niet helpt, zit er maar één ding op: de audioloog opbellen en vragen voor een dringende afspraak. Dat was gelukkig geen probleem om 13.30u.

Toen ik rond 10u zag dat de rechterkant tenminste al op 88% stond, was ik al zo blij dat ik terug zou kunnen horen. Maar dat ging plots wel gillen dat de batterij plat was. En dat was die dan ook.

Kort verteld: mijn twee hoorapparaten zijn binnen voor nazicht en ik heb een paar vervangers.

Bovendien kreeg ik nog een gepast nieuwjaarskado. Dat staat hierboven in al zijn glorie te pronken.

Al bij al mag ik mij gelukkig prijzen dat het op afblijfdag gebeurde en niet de ochtend van ons vertrek of tijdens onze driedaagse.

Oh ja, voor ik het vergeet, vandaag is het weer afblijfdag, we zijn terug thuis.

Tweede keer goeie keer

By ms

On 23 januari 2025

In Za za, ze & zo

Toen ik, begin november, op een boekenverkoop in Schoten, een boek zag “Brussel gezien door de naïeve schilders”, bladerde ik er door en zette het terug in de doos.

Even later, we waren nog niet thuis, kwam de spijt. Waarom had ik dat boek nu niet meegenomen? Voor die ene euro? Het was zo eens iets anders dan wat er in mijn boekenkast staat.

Toen ik vorige zaterdag, op de boekenverkoop in Kortessem, een boek zag “Brussel gezien door de naïeve schilders” bladerde ik er door en dacht “Hebbes!”

Tweede keer, goeie keer? Eerder tweede kans, dikke chance.

____________________
Naïeve kunst

In het oude Rome

By ms

On 22 januari 2025

In Za za, ze & zo

Met lede ogen keek Antonilla hoe haar zoon zijn dagen verlummelde en in ledigheid doorbracht.

Hij struinde tussen de bomen in de tuin, bestudeerde fauna en flora in het bos, luisterde naar de geluiden, imiteerde ze en keek voldaan. Ze zuchtte.

“Jongen” zei ze “ga nu eens wat doen!*

Ze sprak hem berispend toe: “Pak een rol en lees hem of pak een rol en leer hem of pak een rol en schrijf hem. Schrijf desnoods je bevindingen over de fauna en flaura, maar doe iets! Op deze manier zal je nooit iets te betekenen hebben, zoals Archimedes bijvoorbeeld. Binnen tweeduizend jaar weet niemand nog wie je was”.

Ze keek erg geërgerd toen hij achteloos zijn schouders ophalend en, om haar de mond te snoeren, een aireke begon te fluiten.

“Met wat te lopen fluiten ga je het niet halen, zenne” riep ze hem ontstemd en bozig na.

“En wat dan nog?” dacht Tinnitus ongeïnteresseerd.

Uitgelichte afbeelding:

Gegenereerd met Artificiële Intelligentie – Image Creator in Bing (aangepast voor uitgelichte afbeeldingen).

Opletten allemaal!

By ms

On 21 januari 2025

In Za za, ze & zo

Het is al een poos geleden dat ik, bij het lezen van een artikel, dacht: “Allee nu, wat is dat nu voor een vergelijking?” Dat ging over de beste en de slechtste leerling van de klas maar had helemaal niks met school of klas te maken. Het ging over iets helemaal anders.

Sedertdien wordt de uitdrukking zowat voor alles gebruikt, bij voetbal, bij politiek en noem maar op. Je kan het zo zot niet bedenken of er is een beste of slechtste leerling van de klas.

Stoort me dat? Eigenlijk niet, maar toch wel een beetje. Nu kreeg ik gisteren een artikel te lezen¹ waar ze het zelfs meerdere keen in gebruikten. Dat artikel op zich is eigenlijk niet zo interessant, behalve voor de betrokkenen, maar ik vermeld het toch als voorbeeld van wat ik bedoel.

Bij een kleine controle blijkt dat wel ergens ingeburgerd te zijn, zij het noordelijker dan onze taalgrens, want wij gebruiken het niet. Dat is zoiets lokaals als, wanneer Luc tijdens een gesprek zou zeggen: “Na zennek a kwijt“, wij het als: “Na kannek ni volgen” zouden formuleren, wat precies hetzelfde wil zeggen, namelijk: “ik begrijp niet wat je bedoelt”.

Er zijn nog van die uitdrukkingen die te pas en te pas ergens gebruikt worden. Ze mogen ermee stoppen. Het is niet origineel meer. Echt niet.

Maar storend? Niet echt dus. Enkel maar iets om eens over te bloggen.

Uitgelichte afbeelding:

Gegenereerd met Artificiële Intelligentie – Image Creator in Bing (aangepast voor uitgelichte afbeeldingen).

____________________
¹ Het Nieuwsblad

LunchGarden

By ms

On 20 januari 2025

In Za za, ze & zo

Vrijdagavond, Luc zegt dat LunchGarden de vakbonden uitnodigde voor een bijzondere ondernemingsraad¹ en ik dacht “Oh nee”.

Oh ja, want even later konden we al lezen dat LunchGarden het faillisement ging aanvragen² en ik vond en vind dat jammer.

Niet dat ik een speciale band heb met LunchGarden, maar ooit gingen we er regelmatig. We deden de evenementen en in plaats van ’s avonds van 19u of 20u tot 23u aan tafel te schuiven in een gerenommeerd restaurant -op kosten van de baas- verkozen wij toch om bij LunchGarden iets wat huiselijker op ons bord te krijgen.

We hadden nog wat tijd ’s avonds en konden op tijd in bed want ’s morgens om 6u was het weer werkendag.

Een van de collega’s noemde het “bakkenvoer”, een andere collega vond het een belachelijke naam en wij vonden het handig en beter.

Daarna kon het nog gebeuren dat we, onderweg naar huis, stopten bij een tankstation en er bij LunchGarden gingen eten. Dat scheelde, dan moesten we thuis niet meer koken.

Maar die LunchGardens verdwenen en werden vervangen door Frit Autentic waar we twee keer waren: één keer om te proberen, de tweede keer om te bevestigen dat het niks voor ons was.

Speciaal naar LunchGarden gingen we wel als ze Scampi diabolique op het menu zetten, daar was en ben ik fan van. Een paar keer ook voor de mosselen à volonté. Maar eigenlijk gingen we nog bitter weinig.

Het was wel handig in de periode dat Luc voor een paar onderzoeken in de kliniek moest zijn. Dan ging ik ondertussen bij LunchGarden een koffie drinken en dan nam ik ook iets voor erbij.

Natuurlijk stond er op stel en sprong al een retailexpert klaar om zijn mening te spuien³. Hij zei: “Vol-au-vent, balletjes en mosselen: eigenlijk zijn ze nooit geëvolueerd”.

Misschien is dat wel zo, maar was die evolutie zo nodig? Bedoelt hij met “evolutie” wat ik zie bij de meer succesvolle ketens: “McDonalds, Quick, BurgerKing, KFC of het hiervoor genoemde Frit Autentic? Alles gefrituurd?

Luc vroeg zich eigenlijk zo goed als onmiddellijk luidop af waarom deze retailexpert, als hij dit zo al wist, zijn bezorgdheid niet op voorhand heeft gedeeld?

Ik was akkoord, ook kan ik akkoord gaan met iemand die zich in de reacties onder het artikel afvraagt wat je moet doen om retailexpert te worden.

Nu moet natuurlijk iedereen zijn mening daar even over geven en blijkt het er vooral om te gaan dat ze vooral een oudere groep aanspreken⁴, zoals de mensen die groot geworden zijn met vol-au-vent en ballekes in tomatensaus en mosselen. Als ze overal de hippe Poké bowls en Japanse Ramen gaan aanbieden blijven die ouw in-de-wegzitters wel weg.

Mogelijk is het wel nodig om wat te snoeien. Een verlieslatend bedrijf laten bestaan is ook de oplossing niet.

Maar ik hoop dat die van Tienen blijft. We rijden er elke maand na de boekenmarkt voorbij. Waarom we er dan niet gingen eten om thuis niet te moeten koken?

Omdat we er op tegen zagen om met een volle maag daarna die auto nog te lossen.

____________________
¹ VRT NWS – url: https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2025/01/17/lunch-garden-ondernemingsraad/
² Het Nieuwsblad
³ Het Laatste Nieuws
⁴ Het Nieuwsblad
____________________

Wat gisteren betreft …

By ms

On 19 januari 2025

In Za za, ze & zo

Gisteren reden we naar een boekenverkoop. Interessant? We vonden elk toch wel één en ander om een beetje blij mee te zijn.

Ik nam het fototoestel mee, omdat ik me daar ergens onderweg een wat speciaal rond punt herinnerde. En ik had vorig jaar besloten daar in de zomer eens te gaan kijken en een foto te nemen. Deed ik dat? Neen, natuurlijk niet.

Die foto nam ik nu wel. Ik zat met het toestel in aanslag.

(Lees verder onder de foto)

En dan had Luc het al een paar keer gehad over de verkoop van varkenskoppen met de feestdag van Sint Antonius. Dat was dan wel telkens ergens in de Kempen. We geraakten er niet.

Maar nu had hij iets dichterbij gevonden. Het waren dan geen varkenskoppen of zo, maar het was ook een veiling. En we gingen een kijkje nemen. Er waren taarten, zelfgebakken wafels en pannekoeken, veel flessen, een paar bakken fruit, voorverpakte tapas, …, eigenlijk te veel om op te noemen.

(Lees verder onder de foto’s van Luc)

En ik was content want Luc was content. Alleen weet ik niet of het voor herhaling vatbaar is … of het zouden toch die varkenskoppen moeten zijn en wij dan met een paar kilo’s pensen en een lap spek naar huis komen.

Dat was het zo een beetje, behalve dan dat ik die hardnekkige en ellendige mist zo erg beu ben dat ik mij als de buizerd van de uitgelichte afbeelding ga voelen.

(…) Once in a lifetime voor de tweede keer

By ms

On 18 januari 2025

In Za za, ze & zo

Zoals gezegd zouden we een keertje teruggaan naar het KMSKA, om de tentoonstelling “Ensors Stoutste Dromen” eens rustig te kunnen bekijken.

HA! En wie dat geloofde … Wij dus. Dat bezoek kwam in orde, we waren er vorige donderdag. Die tentoonstelling was er ook nog, nog tot de 19^de weet ge nog wel. Maar dat rustig? Dat was een ander paar mouwen. Er waren mogelijk nog meer mensen dan bij die eerste keer.

(Lees verder onder de foto)

Het was overal een beetje aanschuiven als je iets wou zien. Of we konden ook efkes tussen een groep gaan staan, al waren er deze keer niet zo veel groepen.

Uiteindelijk hebben we -ik toch- geprobeerd datgene te zien wat ik vorige keer miste en de dingen te herbekijken die ik wel degelijk het herbekijken waard vond en vind. Het zal de laatste kans in mijn leven geweest zijn om die werken te zien die binnen enkele dagen of weken terug naar hun thuisland verzonden worden.

Er waren niet alleen de mensen die keken. Al snel merkten we hier en daar jonge mensen op die stonden en zaten te schetsen. Dus eigenlijk was er meer te zien dan enkel de tentoonstelling alleen, we zagen ook kunstenaars in wording.

(Lees verder onder de foto’s)

Nieuw was ook de schets, die er nu pas ergens de vorige week werd bij gehangen: ze was in de Kringwinkel gevonden en werd aan het KMSKA geschonken¹⁺².

(Lees verder onder de foto)

Mogelijk was dat ook nog een enige kans om die te zien, want waar normaal de Ensorzaal is, was heel wat anders te zien. En of dat opnieuw de Ensorzaal zou worden, weten wij nu natuurlijk ook niet.

Toen we bij het einde van de tentoonstelling vroegen of er eigenlijk één minder drukke dag was geweest tijdens deze tentoonstelling kregen we een ontkennend antwoord. Goed dus dat we het in twee keer bekeken.

Om iedereen de kans te geven de tentoonstelling te zien, maken ze er vandaag een extra lange dag van³.

We laten het KMSKA niet barsten. Al begint het er -letterlijk gezien dan- wel een beetje op te lijken.

____________________
¹ VRT NWS – url: https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2025/01/13/ensor-kringwinkel-ksmka-antwerpen-ets/
² Het Nieuwsblad
³ VRT NWS – url: https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2025/01/16/weekendtips-18-19-januari-wat-te-doen-dit-weekend-ensor-cloaca-j/

De broodnodige app

By ms

On 17 januari 2025

In Za za, ze & zo

Iemand die we -meer dan- goed kennen had nog altijd een oude telefoon. Ze is niet goed te been, ze moet wekelijks naar de chemo en wij hadden haar al een smartphone aangeraden. Dat vond ze te omslachtig.

Nu had haar kleinzoon haar overhaald om een smartphone te kopen met een abonnementsformule. Dat heeft ze gedaan. En toen we haar een formulier whatsappten, had ze nog de tijd niet gehad om dat bekijken.

Want een vriendin had Shein op haar telefoon gezet, want die had ze echt wel nodig … volgens die vriendin.

Ik zou erom moeten lachen, maar eigenlijk vind ik het gewoon zielig.