Za za, ze & zo

De reactie

In reactie op de reactie van Meninggever van gisteren …

We hadden daar nog geen “discussie” over. We zijn meestal eensgezind. Maar we hadden ook nog geen “mot” met andere weggebruikers over dat soort zaken. Ik laat Luc meestal  na zo’n voorval wat uitrazen omdat iedereen een uitlaatklep nodig heeft, dus laat ik hem, al zegt hij dan soms een keer of drie het zelfde.

Behalve eergisteren, maar dat was een heel andere situatie. Ook doodergerlijk. Echt waar.

We zijn ergens onderweg en willen stoppen om iets te gaan eten. De parking staat nogal vol en we schuiven aan om te parkeren.

Als daar “plots” ene via de uitrit naar binnen rijdt, ons blokkeert en die plaats inneemt, Luc teken doet dat wij daar eerst waren en die vent een agressief gebaar maakt. Waarop Luc op het stuur van de auto slaat en ik denk: “Tijd om in te grijpen”.

Want Luc is een hele grote teddybeer van 1.92m en 112kg zwaar, maar ik heb hem wel al eens boos zien worden (niet op mij). En dàt wil ik niet meer meemaken.

Dus ik doe zoals toen en zeg, kordaat en kortaf: “Van die parking af! Nu!” Hij is boos maar ik ook. “Tegen mij mag dat, ofwa?” zegt hij. Maar ik blijf dan bij mijn standpunt en zeg: “Rijden! Nu!“

Kort verteld, hij is van die parking gereden, dik tegen zijn goesting, dat wel.

En we zijn bij het eerste het beste frietkot dat we tegen kwamen gestopt. We konden er zitten en het was nog lekker ook.

Uitgelichte afbeelding:

    Gegenereerd met Artificiële Intelligentie – Image Creator in Bing (aangepast voor uitgelichte afbeeldingen).
Za za, ze & zo

Zoef!

Als je bij ons de straat uitrijdt geldt er voorrang van rechts. Aangezien er links ook meestal auto’s geparkeerd staan, kijkt Luc ook naar links en soms zeg ik dan wel: “van rechts is het ook goed”.

Gisterenmorgen stopt Luc dus even om naar links te kijken en wil ik zeggen: “Goed, als je onmiddellijk doorrijdt” want er komen er twee aan maar nog op redelijke afstand. Maar ik zeg uiteindelijk niks aangezien Luc zelf ook kijkt.

En hij hapert even, maar stopt toch. Dit alles gebeurde in een fractie van …

Als daar plots een fietser, een half mislukte coureur, van links aan volle snelheid voorbij onze straat zoeft, zonder kijken, en wij beiden met de schrik beseffen dat we die vol zouden hebben geraakt was Luc doorgereden.

Zegt Luc: “Ben ik blij dat ik toch maar gewacht heb”. Denk ik: “Ben ik blij dat ik niks gezegd heb”.

Bericht aan alle fietsers die denken dat er geen auto’s rijden in slaapdorpen … Dat doen ze wel. En in slaapdorpen heb je ook verkeersregels. Ja! Raar maar waar!

Za za, ze & zo

Stemmen

De titel maakte me benieuwd. Want ja, waarom horen sommige mensen stemmen die er niet zijn1?

Ik mag niet zeggen dat ik stemmen hoor die er niet zijn, want als ik het artikel lees, weet ik dat ik wél weet dat het mijn eigen stem is die ik hoor. En dat blijkt normaal. Eigenlijk hoor ik mijn stem dingen zeggen die mijn moeder zou gezegd hebben, mocht ze er nog zijn.

Ja, ik vond het een interessant artikel en denk dat we toch niet zo snel het woord “gek” moeten gaan gebruiken bij iemand die die link niet heeft.

Maar waar ligt de grens?

____________________
1 VRT NWS – url: https://vrtnws.be/p.43vWZ7PkY

Za za, ze & zo

Alle vrouwen …

Deze week heb ik zo efkes gefronst bij het lezen van maar weer een nieuwsbericht. Het handelde over migraineaanvallen. Ik heb mijn moeder niet anders geweten dan zuchtend en klagend op de zetel waarbij ze haar voorhoofd inwreef met een rode stick die haar al helemaal het uiterlijk van een geschilderde indiaan gaf.

Later kreeg ik last van mijn maag die op onregelmatige tijdstippen ging tegensputteren en waarbij ik me zo ziek kon voelen alsof ik dood ging gaan. De dokter zei: “De mensen in Biafra zullen daar geen last van hebben”. Hij gaf me niks. Later zei een andere dokter dat dat ook een vorm van migraine was geweest.

Maar in die periode zat ik al in de menopauze, waarover nog een andere dokter me zei: “alle vrouwen moeten daardoor hé madam” en hij gaf me ook niks, terwijl ik van leeftijdgenoten hoorde over pillen en pleisters die zij kregen.

Bollie heeft ook veel last van migraine. Ik heb Bollie nog niet vaak horen klagen.

Maar owee! Nu lees ik over migraineaanvallen in de jaren 00 voor tieners1. Ik vind het erg, heel erg, dat een tiener het heeft en er last van heeft, mijn kleindochters hebben het ook, één van hen neemt dan Brufen of Neurofen, maar die tellen dan ook weer niet mee. Die zijn de tienerjaren gepasseerd.

Wat ik dan denk? Nu is er ineens aandacht voor. Vroeger werd dat afgedaan als een “vrouwenkwaaltje” terwijl het bij mij dan blijkbaar weer mijn manier was om me aan werkskes en andere dingen te onttrekken.

Ziet nu niemand dat er de vrouwen van vroeger een enorm onrecht is aangedaan? In die mate dat het zelfs niet serieus werd genomen? Mag ik dan ook zeggen tegen de zestienjarigen: “Troost u, het gaat weg na de menopauze, als je die tenminste goed doorkomt”.

Ben ik nu een gemene oude vrouw? Mogelijk. Maar ik ben gisteren mijn spuiten tegen griep en corona gaan halen. Ik ben gisteren namiddag erg emotioneel geworden over iets verschrikkelijks dat bijna 48 jaar geleden is gebeurd en waar ik ook van die opmonterende reacties op heb gekregen

Wat ik dus nu zeg: “ga naar de dokter en doe niet in de kranten alsof jullie de enigen zijn”.

____________________
1 Het Nieuwsblad

Za za, ze & zo

Het Kwartet – Ingrijpend

“Mijn moeder en Sebastien de boswachter hebben besloten om te gaan samenwonen” zegt Kasia. “Dus trekken zij en ik bij hem in, in het vroegere conciërgehuis”.

“Mijn ouders zijn net verliefde pubers” vertelt Nath. “Mijn vader komt meer en meer bij ons thuis en blijft soms een paar dagen tussen twee buitenlandritten in. Enne … ik wil terug Nathalie genoemd worden.”

“Voor mij verandert er niks nu die adoptie een feit is” zegt Thomas. “Mama -hier moet hij even slikken- en ik vinden dat alles gewoon hetzelfde kan blijven. Alleen heb ik nu een dubbele achternaam”.

En nu kijken ze alle drie naar Frederik.

Die zegt: “Mijn vader heeft besloten dat hij in het vervolg vanaf het metrostation met de fiets naar zijn werk zal rijden”.

“Wat een ingrijpende beslissing” zegt Thomas, nu weer volledig zichzelf. De twee meisjes proberen hun gezicht in de plooi te houden.

“Ik mag jullie ook niet” grijnst Frederik.

Wordt mogelijk vervolgd …

pske van mske:

    Alle stukjes van deze reeks zijn in de juiste volgorde in de lijst van “Het Kwartet” terug te vinden.

 Uitgelichte afbeelding:

    Gegenereerd met Artificiële Intelligentie – Image Creator in Bing (aangepast voor uitgelichte afbeeldingen).
Za za, ze & zo

Een fictiereeks

Als je soms denkt dat je alles al hebt gezien, dat ze je eigenlijk niet meer van je stuk kunnen brengen, denk je verkeerd.

Gisteren had ik weer zo een moment waar ik het eigenlijk moeilijk had. Ik begrijp niet dat mensen zo dom en achterlijk kunnen zijn om een fictiereeks te maken over een aanslag waar zovelen gestorven zijn1.

Tien jaar? Ach tien jaar is niks in een mensenleven en zij die denken dat op tien jaar alle wonden genezen zijn, zij denken verkeerd.

Maar zij die geld verdienen op het verdriet van anderen zijn geldwolven en aasgieren. En ik houd van dieren maar niet van deze soorten.

Uitgelichte afbeelding:

    Gegenereerd met Artificiële Intelligentie – Image Creator in Bing (aangepast voor uitgelichte afbeeldingen).

 ____________________
1 Het Nieuwsblad

Za za, ze & zo

Het Kwartet – Nath … alie

Nath loopt de schilderijenkamer binnen en ziet Madame die daar wel eens vaker ronddwaalt.

Ze twijfelt. Zou ze? Of zou ze niet?

“Madame” zegt ze “ik wou U eigenlijk iets vragen. Maar ik had graag een eerlijk antwoord gehad, niets om me te ontzien, of zo, gewoon wat U er écht van denkt”. Madame knikt en zegt: “Vraag maar”.

“Wat vindt U eigenlijk van mijn haarkleur? De meningen zijn nogal verdeeld en de meesten antwoorden op deze vraag dat ik zelf de beslissing moet nemen en dat weet ik ook wel, maar ik wil gewoon weten wat Ù er over denkt”.

Madame bekijkt Nath en ze zegt: “Die kleur past perfect bij jou. Het toont waar je voor staat, je zelfstandigheid, kunstzinnigheid en het je afzetten tegen de anderen die jou hun wil willen op leggen. Werkelijk, persoonlijk zou ik je aanraden om er niets aan te veranderen”.

Nath kijkt opgelucht.

“Maar” vervolgt Madame “nu je me toch rechtuit naar mijn mening vraagt, ik vind Nathalie mooier klinken en die naam vleit je ook meer dan Nath”.

Er komt een lief lachje om Nath’s mond als ze zegt: “Eigenlijk vind ik dat ook”.

En plots pakt ze Madame vast en geeft haar een stevige knuffel. Een beetje gegeneerd lost ze haar greep, zegt “Dank U” en loopt, haast huppelend, naar de deur.

“Wat krijgen we nu?” vraagt Madame zich af, denkend aan het wat stugge, gekwetste en in zichzelf gekeerde meisje dat ze kent.

Wordt mogelijk vervolgd …

pske van mske:

    Alle stukjes van deze reeks zijn in de juiste volgorde in de lijst van “Het Kwartet” terug te vinden.

 Uitgelichte afbeelding:

    Gegenereerd met Artificiële Intelligentie – Image Creator in Bing (aangepast voor uitgelichte afbeeldingen).
Za za, ze & zo

De uursverandering

Toen ik nog ging werken had ik last van zowel de verandering van zomeruur en winteruur.

Toen we op pensioen gingen had ik er minder last van, al was het zomeruur minder te verteren dan het winteruur.

Deze keer, ik weet niet waarom, vind ik het winteruur een obstakel. Waar we normaal opstaan om 7u ben ik sedert de aanvang van van het winteruur nog niet vóór half acht uit bed gekomen. Meer nog, het gaat eerder naar acht uur.

Is het de uurverandering of is het die hardnekkige hoest met die slaapverwekkende hoestsiroop die ik ’s avonds neem.

Maar ik overweeg wel om mijn wekker te zetten om de zomerstructuur in te voeren in de wintertijd.

Uitgelichte afbeelding:

    Gegenereerd met Artificiële Intelligentie – Image Creator in Bing (aangepast voor uitgelichte afbeeldingen).



Za za, ze & zo

Boeken, boeken, boeken

Wat is dat toch met die boekenliefhebberij? Hoe meer boeken we verkopen op de boekenmarkt, hoe meer boeken we weggeven aan organisaties die boeken verkopen voor goede doelen, hoe meer boeken er bij komen. Donderdagavond hebben we nog een -zij kleine- lading boeken gekregen.

En als je zou denken dat wij zeggen: “genoeg is genoeg” zijn we niet thuis te houden als we ergens lezen over een boekenverkoop. Wij gaan daar naartoe. Waarom? Dat vraag ik me af.

En als we dan zoals, ook op, donderdag naar een boekenverkoop gaan waar ik niet echt iets van mijn gading vind, ben ik teleurgesteld.

Straks gaan we weer naar zo’n boekenverkoop. Ik ben benieuwd.

Za za, ze & zo

Het Kwartet – Zeg nu zelf

Frederik vindt zichzelf nogal saai, misschien zit dat in zijn genen. Zo denkt Frederik er over. Zijn vader is boekhouder in een boekhoudkantoor, zijn moeder is dossierbeheerder in een ziekenhuis. “Zeg nu zelf” denkt hij.

Toen Pawlina zich luidop had afgevraagd of Frederik met zijn bijna 18 niet te oud was om op te trekken met twee meisjes van 16 en een jongen van bijna 15 had Madame wat gelachen en gezegd: “Pawlina, hij is de jongste van de vier. Hij heeft nog niks meegemaakt”.

Feit is dat hij altijd een veilig leven heeft gehad, niet gestoord door de stormen waar de drie anderen al mee te maken kregen.

En net dat laatste intrigeert hem. Hij kan niet anders dan bewondering hebben voor de manier waarop zij ermee omgaan.

Hij wou dat hij eerder tegen de pesters was ingegaan. Hij wenste dat hij niet zo een meeloper was geweest.

Maar bovenal, hij begrijpt wel waarom ze zo voorzichtig zijn.

Wordt mogelijk vervolgd …

pske van mske:

    Alle stukjes van deze reeks zijn in de juiste volgorde in de lijst van “Het Kwartet” terug te vinden.

 Uitgelichte afbeelding:

    Gegenereerd met Artificiële Intelligentie – Image Creator in Bing (aangepast voor uitgelichte afbeeldingen).