Voor dringende zaken behalve als ’t gesloten is

Om vijf vóór 6, tijdens het eten, kreeg mske telefoon dat die vrouw die het huis bewoont er niet uit kan zijn tegen vrijdag. Net of mske dat al niet had voelen aankomen. Het heeft hier dus wéér gespannen.

Dringend faxbericht gezonden en een aangetekend schrijven klaar gemaakt, dat niet kan vertrekken vóór maandag aangezien de Post, omwille van de reorganisatie van hun diensten, 15 en 16 augustus gesloten zijn.

Het zal uitdraaien zoals altijd alles uitdraait: “mske zal ’t wel alleen doen”. Alhoewel … dat is óók oneerlijk om zoiets te zeggen want nu is er Slow. En Slow heeft haar tot nu toe nog nooit met een kluitje in het riet gestuurd of haar vragen gesust met één of andere dooddoener of belachelijke reden.

Zijn de “erge” dingen in het leven een vingerwijzing van het lot en houdt het genezingsproces in dat je één jaar na de feiten kan denken dat het misschien “goed” was?

Gerelateerde Berichten:

14-08-2003, 23:04:38
hoikes
dag sloef en karboenkel,
moest het zijn dat je in ’t noorden van antwerpen mauwt,
’t moet zijn dat we dezelfde kater als papa van karboenkel hebben,
de configuratie (euh uitzicht) ziet er immers opvallend gelijk uit als van
mijn kleinekes, zwartje (karboenkel), bruintje, en blondje…
vele groetjes,
dinky

dinky

—————————————————————————–

15-08-2003, 07:56:27
Neen hoor !
Mijn vader was een échte wilde kat uit de bossen van Tremelo en de vader van Karboenkel was de kater van vrienden uit Vilvoorde. Die heeft ondertussen het tijdelijke met het eeuwige geruild.

Misschien was de grootvader de kat van een rondtrekkend scharensliep …

Momenteel mauwen wij aan de kant van Leuven maar één dezer (wie weet wanneer) zal dat aan de Vlaams Brabantse kant van Sint Truiden zijn.