Dit is een verhaal voor de mensen die niet néén kunnen zeggen.

Als het op de juiste manier aangepakt werd kon mske nooit néén zeggen.

Op een zondag, besloten Slow en mske naar de kermis te gaan, niets speciaals, wat rondhangen, een smoutebol eten.

Toen de telefoon ging en de geagiteerde stem van één van hun vrienden haar iets vertelde, was dit een zo warrig verhaal dat mske eerst even moest vragen om te herhalen.

De situatie was als volgt:

Een gemeenschappelijke kennis was bij de man op bezoek en had daar een lichte aanval gehad. Maar het probleem was dat die persoon tegen haar man had gezegd dat ze bij mske was, omdat die man zo ziekelijk jaloers was en ze anders niet buiten mocht. Ook bleek dat de man zijn vrouw sloeg. Dus zaten die twee nu met het probleem dat die vrouw niet met de auto mocht rijden en dat er niemand, buiten mske, haar naar huis kon brengen.

Slow en mske schoven hun kermisplannen ter zijde. En alhoewel het mske niet zinde dat ze als vrijgeleide voor slippertjes moest dienen, gingen ze dus maar wéér eens de de redder-in-nood toer op.

Ze reden eerst naar de man thuis, de andere kant van Brussel, daarna met twee auto’s richting woning van de vrouw. In totaal zo een 150 km. Op enkele honderden meters van haar deur nam mske de auto van de vrouw over. De echtgenoot was werkelijk een lugubere stiekemerd zodat mske niet begreep dat die vrouw hem niet verliet. Daarna reden ze de 150 km terug. Er werd geen vergoeding voor de verreden diesel voorgesteld, waar het Slow en mske natuurlijk niet om te doen was.

Tot daar géén probleem … mààr toen mske voor Slow’s verjaardag kaarten voor het Centrum van de Ronde van Vlaanderen wou hebben, die als verrassing bedoeld waren, konden die oorspronkelijk -het was nog maar net open- enkel ter plaatse afgehaald worden. Aangezien het ver was bedacht mske dat die twee mensen daar op de autostrade voorbij moesten als ze afspraakskes maakten. Ze smste de vrouw: “Kan jij voor mij twee kaarten halen?” Het antwoord was even kort: “Ik kom daar niet!” Ze smste de man en vroeg hetzelfde met als antwoord: “we komen daar niet!

De kaarten werden uiteindelijk toch verstuurd en toen ze daar met Slow naartoe ging, wees de kilometerteller als extra omweg 12 km aan, dat is 24 in de kering, een half uurke tijd!

Jammer als ze dit blog lezen, maar het ligt al héél lang op mskes maag en het heeft een bittere nasmaak!