Dit stond enkele weken geleden te lezen op dit blog.

Wel, dat heeft nog een staartje gekregen.

Slow beweerde dat die stoel nog best bruikbaar was, als je die vier overblijvende poten zó plaatste dat de potenloze kant zich naar voor bevond. mske wou dat proberen maar dat ding helde fel voorover en mske zei: “nooit of vanzeleven niet!” En Slow beweerde dat mske haar gewicht méér naar achter moest brengen, maar om de voor- en achterzijde van mske in evenwicht te krijgen … en mske zei nog eens: “nooit of vanzeleven niet! en toen wisselde Slow de stoelen. Af en toe liet hij die stoel dan eens doorzakken en zei dat hij dat deed om die stoelpomp te oefenen. Natùùrlijk, dat geloven wij on-mid-del-lijk!

Daarnet ging Slow met stoel en al om! mske schrok zich dood, sprong op en wou hem in haar armen nemen maar 1.92m tegen de vloer liggende 117kg dat is iets zwaarder dan een zwarte kat van 5kg!

En mske zei: “En nu die verduvelde stoel buiten!

Toen bleek dat er nóg een poot afgebroken was. En mske opende de achterdeur en gooide de twee afgebroken stoelpoten buiten. Toen ze de stoel zelf wou doen, hield Slow haar tegen en zei dat ze de stoel niet in de regen mocht zetten, waarop die stoel in het kot belandde. Maar mske betrouwt het niet want Slow zei dat de garagist die poten kan lassen. Nu zijn er verschillende mogelijkheden … ofwel stoel in de regen zetten; ofwel met het ijzerzaagske de middenpoot van die stoel overzagen, net onder de zit; ofwel de zit in twee zagen; ofwel zélf die stoel in de auto smijten en zélf naar ’t containerpark rijden en er zélf bijstaan als die stoel de container ingaat.