Het gesprek met de advocaat was toch van enige betekenis. mske had gedacht dat ze hun tijd gingen verdoen maar er zijn een paar interessante dingen naar voor gekomen.

Nu de advocaat dagvaardt over mskes onbetaalde factuur, verwaardigt de klant zich toch om teken van leven te geven. Hij heeft de advocaat opgebeld om te zeggen dat hij van parastatalen afhangt en geen geld heeft. mske denkt er aan de parastatalen dat even door te spelen, misschien kunnen zij dan ook even op hun centen wachten, want de BTW op die factuur moest wel tijdig betaald worden.

Verder heeft de advocaat, als eerste mens ooit, gezegd wat mske al anderhalf jaar zit te zeggen. Eindelijk is er iemand die klaar ziet in de situatie! Eindelijk!

Toen SS hem voor het vredegerecht daagde werd de berekening van de alimentatie gemaakt, zonder erkenning van enige kosten van zijnentwege, want hij woonde bij zijn zus. Dat ze daarmee bedoelden dat zijn zus voor hem moest opdraaien, begreep niemand. Toen hij bij mske ging inwonen, werd dat gezien als kostenloos en leefde hij zogenaamd op haar kap, wat niet zo was. Slow betaalde meer alimentatie dan een dokter of een ingenieur moest betalen.

Nu met dat stempelen moet die alimentatie herzien worden en de advocaat verklaarde plots dat dat allemaal dikke nonsens waren. Aangezien Slow hier woont heeft hij zijn deel van de kosten en die moeten in rekening gebracht worden.

Verder heeft hij eens smakelijk gelachen met de factuur die Slow twee weken geleden kreeg voor een afrekening en hij zei: “Ze moeten niet overdrijven hé, terugsturen die handel en zeggen dat ze zich tot het leveringsadres moeten wenden.”