Soms heeft mske het nodig om ergens te gaan ontspannen. En dan kan ze er de kouw seskes van krijgen als daar de ene of andere met rozen of met bedelbriefjes komt leuren. Dat heeft niets te zien met harteloosheid maar met zelfbehoud.

En alle middelen zijn goed om je zulke bedelbriefjes in je pollen te foefelen.

Op een vrijdag morgen ging mske naar de markt in Leuven en daar stond een hele trossel met bedelbriefjes. En die mensen vroegen aan mske of ze zo een briefje wou en mske zei:”néén, helemaal niet!” En toen zei Slow op één van die mensen: “kijk dat is Magda Aelvoet” en mske dacht: “ja en ik ben ik!”

En mske vraagt zich af wie nu de eerste politieker zal zijn die haar aanspreekt. Want zijn briefke zal ze niet willen maar wél zijn vijf minuutjes tijd om eens te klappen, maar alléén zal het mske zijn die het woord voert en dan is ze eens benieuwd wat de heren of dames politiekers van onderstaand staaltje van gerechtigheid zullen vinden.

Ze wezen gewaarschuwd, dat ze zich maar vasthouden aan hun bretellen!