Gisteren morgen dan, stonden Slow en mske om kwart na acht op. De transporteur had verwacht rond 10u in Luxemburg te zijn en zou van daaruit opbellen. Maar Slow en mske hebben daar niet op gewacht en zijn vertrokken. Op de Ring rond Brussel belde de man dat hij verwachtte om 13.00u aan de camping te staan.

Dus stonden Slow en mske daar een uur en veertig minuten op die camping te draaien. En beziens dat ze hadden! De vrouw op het appartementje daarboven kwam wel om de vijf minuten aan de pluchen beesten tasten die te drogen hingen. En er zijn op die tijd twee vrouwen apart en een koppel mannen minstens drie maal over en weer naar de straat gemoeten. Die ene vrouw heeft dan wel een jeer een pak frieten gehaald, waarop Slow en mske mekaar aankeken, want die was niet lang weggeweest. Dus namen ze wel de tijd om even tot op de straat te wandelen want een frietkot in de buurt is toch altijd interessant om weten. Het frietkot bevindt zich op hoogstens 20m van de ingang van de camping. Dat ze dat nog niet gezien hadden. Ze zijn dan maar eens tot aan de straat naar de post geweest om de kortste weg te bekijken om de camping te bereiken en daardoor merkten ze dat er ook een bakker op maximum 50m afstand was.

De truck was stipt om 13.00u daar en wilde de caravan afzetten op het weggetje van de camping, waar haar staanplaats was, alhoewel mske dacht dat hij de eerste bocht niet kon nemen.

De man zei van wel. Hij probeerde. Hij kon de bocht niet nemen. Dus besloten ze maar te doen wat mske oorspronkelijk had voorgesteld: caravan er af en met de hand die enkele tientallen meters duwen, alhoewel het een zwaar monster is. Ze wou van die truck niet af! Het remsysteem was opgelopen. Dan maar het remsysteem losmaken en ze bolde maar zakte door haar neuswiel. Dat had vorig jaar na Le Village al problemen gegeven. Maar nu is het wel degelijk onherstelbaar. Met veel kunst- en vliegwerk werd dat neuswiel weer in de juiste stand gezet en de caravan van die truck gehaald. Op het ogenblik dat het neuswiel de grond raakt, zakt ze er terug door. Dan zijn ze met drie achteraan in de caravan, tegengewicht gaan vormen voor dat neuswiel en mske dacht dat ze er zeker minstens nog twee keer ging doorzakken voor ze op haar plaats stond.

Maar dat was niet zo. En ze waren uiteindelijk met 7 om die zware mastodont die aan één kant op de velg reed naar haar plaats te krijgen. Ze staat daar goed, alhoewel het uitzicht door dat ene raam niets is in vergelijking met wat het vroeger zag. En toen begon het te gieten en te onweren.

Nadat de poten weer waren uitgedraaid, alles weer was uitgepakt en op orde gezet hebben Slow en mske maar beslist om stilaan op huis aan te gaan.