Oh, Mevrouw ms, Monsieur de la Petite Dee zit in de problemen! De persoon die zijn dossiers doet kan het niet gevolgd krijgen. Alstemblieft, Mevrouw ms, wil jij die hoop kak niet opkuisen.
En mske werkte tien uur op een dag en meneer Sloddermans ging mooi op vakantie en Monsieur de la Petite Dee ging de nieuwe dossiers ook binnenbrengen ter compensatie voor de twee weken inkomensderving die mske anders ging hebben. Ah, ja, waar zijn die dan?
Nu zijn, op vier na, alle achterstallige dossiers van Monsieur de la Petite Dee gedaan en is hij met een lijstje grieven naar meneer Sloddermans gestapt, want dit slikt hij niet en daar bedriegt mske hem en bovendien is het lettertype van mske te groot.
En al zijn grieven zijn dingen die ooit met meneer Sloddermans waren overeen gekomen en mske mag weeral dossier na dossier uitleggen hoe de afspraak luidde en ook waarom bij sommige dossiers, die gemaakt werden samen met een confrère er een verschil bestaat. En steeds opnieuw, steeds opnieuw haalt meneer Sloddermans er een nieuw dossier bij, waar weer niks aan scheelt en op het laatst is mske boos geworden en ze heeft gevraagd of het daarom was dat haar factuur van 2.200€ nog niet betaald was en dat ze het beu was en dat zij ook werkte om eer en genoegen aan haar werk te hebben.
En meneer Sloddermans krabbelde terug! Hij krabbelt ten slotte altijd terug.
Maar nu heeft mske dus helemaal geen zin meer in dossiers, het is toch nooit goed. Het was niet goed voor moe, het was niet goed voor Ex en voor al die anderen die er minder toe deden, maar toch staan ze keer op keer aan haar mouwen te trekken als er iets doen valt.
Domme mske, die dacht dat na de oplossing van het dilemma er eindelijk rust ging komen.
Wat denkte daarvan?