In een ver en donker verleden toen de nachten nog donkerder waren dan nu en Broer en mske nog een heel kleine Broer en mske waren en ze voor het klein buroke door het achterkeukentje en de veranda moesten en Broer een heilige schrik had voor dat eigenste donker, kon je, telkens Broer naar dat eigenste kleine buroke ging, het lawaai horen van als gek rennende kindervoeten tot net voor de deur van de living, waar de rennende voeten stopten en Broer de deur met een coole air openmaakte.

Toen Nichtje met mske op vakantie was, profiteerde ze er telkens van om met iemand mee naar ’t klein buroke te gaan. Tot het moment kwam dat ze absoluut … en niemand anders. En Broer had al laten verstaan dat hij niet opgezet was met die aanstellerij. Wie het zegt!

Dus ging Nichtje alleen naar buiten, maar stond even later daar om te melden dat er een UFO boven de camping hing. En iedereen stormde buiten en mske kwam even achter en knipoogde naar Nichtje die heel breeduit terug grijnsde.

Maar ook dat tijdperk is afgesloten.