Als je klein bent is er “jij”, en het leven draait om “jou”. Als je het vanuit het oogpunt van een kind bekijkt maken moeder, vader, broers, zussen, grootouders deel uit van jouw leven.
Als je opgroeit komt er op een dag het besef dat die andere mensen een eigen leven hebben en dat die levens ergens verbonden zijn of elkaar raken.
Jammer genoeg zijn er mensen die zich nooit realiseren dat de anderen niet het decor vormen voor hun eigen egoïstische bestaan.
Wat denkte daarvan?